Doordat ik heel erg onder druk heb gestaan en teveel games speelde en veel toegevoegde suikers nam is er iets in mij “geknapt”, waardoor ik slecht slaap en suizingen in mijn hoofd heb ook kreeg ik weer epileptische aanvallen. Ik ben naar de huisarts gegaan. Ik slik nu 3 maal daags oxazepam 10 mg en alles is zo onder controle. Ik krijg ook geen epileptische aanvallen meer.. Om na te gaan of er iets aan de oorsuizingen en slaapverbetering kan worden gedaan stuurde de huisarts me door naar een psychiater. Ik heb daar een intake gehad en daaropvolgend een evalueringsgesprek met een aanbeveling.
Ze dacht aanvankelijk dat ik psychotisch was, maar uiteindelijk bleek het haar dat het niet psychose was, maar “geloofsovertuiging”. Ja, je hoort me goed. Dit is de verklaring van een zwaar bepakt geleerde: Ik ben niet ziek, maar ik geloof. Ze zou me doorverwijzen naar een polikliniek voor iets wat ze zelf ook nog niet wist, maar daarvan heb ik nog niets gehoord. Eigenlijk slaap ik liever slecht en hou ik gewoon die oorsuizingen. Dat liever dan me aan zo iemand toe te vertrouwen.
Weet je, ik heb al zoveel met hulpverlening te maken gehad, dat ik wel een aantal conclusies kan trekken. Lang heb ik gedacht dat het voortgezet en hoger onderwijs de arrogantste beroepsgroep van Nederland is, maar nu weet ik dat de zorgverlening er in alle breedte en hoogte ver bovenuit reist, zeer zeker als het om geestelijke hulp gaat. Ook ben er achter gekomen dat veel neurologen en psychiaters veel narcistische neigingen hebben. Het zijn machtswellustelingen. Echt veel zieker dan hun cliënten. Het zijn de narcisten met een half besef van hun ziekte. Vandaar dat ze een beroep kiezen waarin ze hun lusten mogen botvieren. Het mooie van dat beroep is, dat ze geen verantwoording zijn verschuldigd tegenover hun slachtoffers. De slachtoffers zijn immers van de staat: die houdt ze wel binnen de muren.
Oh, en waarom ze me niet kon “vangen” in een ziektebeeld? Omdat veel wat ik vertelde over mezelf te maken heeft met God. Ik krijg visioenen en dromen. God is mij aan het veranderen. Omdat ik mij aan Hem heb gegeven vormt Hij mij om. In alles. Mijn hele denkwereld wordt omgegooid. Vroeger dacht ik bijvoorbeeld dat ik iets bezat: Nu weet ik dat een ziekte is om te denken dat je iets hebt. Voor een gelovige als een niet-gelovige geldt: Je lichaam is uit de aarde opgebouwd. Over een aantal jaren ga je dood en word je weer van de aarde. Dus: Als je al niet van jezelf bent, hoe kun je dan denken dat je iets bezit? Nou goed, daar kon de psychiater die mij hielp zich nog wel in vinden. Maar het werd moeilijker toen ik erover begon dat je beter je waarde kunt leggen in wat je niet ziet en de rest te zien als bijzaak. De Heilige Geest, daar hebben ze geen kaas van gegeten. God en de GGZ staan kaarsrecht tegenover elkaar.
Gelukkig heeft God mij verzekerd dat ik de overkant zal bereiken.
