Antwoord
Ja dat klopt, er is inderdaad maar weinig beschikbaar over ‘wat erna’. Organisaties hebben een signaleringsplan groen oranje rood met de cliënt opgesteld maar wat er dan na rood weer moet gebeuren? De WRAP heeft daar wel aandacht voor: een post-crisisplan.
Een crisis maakt iedereen anders mee en daarmee de fase erna ook. Ook de snelheid van het herstel omvat zoveel factoren dat het per persoon enorm verschilt.
Zelf heb ik in de vijf psychoses ook totaal verschillende na-herstel periodes gehad. De ene keer was de opname een weekend en waren de wanen weer weg na twee weken, de laatste keer kostte het me een jaar om alleen al qua werk weer op mijn oude niveau te komen. Het is echt nogal een ontregeling dus zulke naverschijnselen ja dat komt volgens mij veel voor. Waarbij het ook nog lastig is om te onderscheiden, wat komt door jezelf en wat komt door medicatie en wat komt via je omgeving door jou heen naar buiten? (Abstract gezegd kan je ook een geleider zijn van angst uit je omgeving die jij ervaart) Zo te lezen ben je gevoelig voor prikkels en energie, heb je dus fijngevoelige antennes. Dat is een talent en een handicap. Je kan ze gaan leren inzetten om het meest rustige levensplekje te ontdekken waar jij zonder angst kan landen en groeien en jij vanuit die positie je levensopdracht in de wereld kan zetten, spiritueel-filosofisch gezegd.
Terzijde: De pagina fasen van herstel zijn wat mij betreft een mooie basisindeling, hoe het verloop van herstel er uit kan zien, bezien over een heel leven.
Psychose heeft vaak met angst te maken. Zolang die angst nog erg onderhuids is, of zelfs is toegenomen door deze crisis, dan vind ik het heel logisch dat je nog zulke angstklachten hebt. Je signaleert ze goed en dat is mooi. Helaas heb je dit allemaal te erkennen, want het is even niet anders. Dus wees mild en geef ruimte voor je herstel en je ontdekt al wel wat werkt en wat niet. Uitwisselen hierover met anderen kan heel fijn zijn, ook de gewone dingen in het leven weer oppakken ook, ook al kost dat wat extra moeite om door die angst heen toch daadkrachtig wat te gaan doen. Zo kan je langzaamaan weer toegroeien naar je oude ik, in een vorm die \’je nieuwe ik\’ is geworden, waarbij je nog beter hebt geleerd wat je grenzen zijn, je kwetsbaarheid, en je kracht en je talent: want snel kunnen denken is ook een talent! Hoe kan je dat leren beheersen en structureren? Je schrijft al dat typen helpt? Wie weet kan je hierin iets doen wat jou helpt en anderen ook. Wanneer je bijvoorbeeld een blog gaat bijhouden waarmee je dit hiaat in informatie vult met eigen ervaringen en anderen de kans geeft hun ervaringen met je te delen, heb je meerdere vliegen in één klap.
In ieder geval, veel herstel kracht gewenst! Jeroen
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 31
Beantwoord door: Jeroen Zwaal op 8 augustus 2019
