Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Ik krijg net pas te horen (via het forum) over de nieuwe wet in 2020 (Wvggz). Het lijkt gebaseerd op veiligheid en niet zorg. De dwangmaatregel baart mij ook zorgen. Waarom hoor ik hier nu pas iets over? Is er aandacht op PsychoseNet? Zijn er platforms voor betrokkenen? Ik zie ook allerlei opleidingen, symposia en masterclasses: “omgaan met verwarde personen” als paddestoelen omhoog schieten op internet.
Welke stem heb ik?
Deze wetgeving is al heel lang (10 jaar) in voorbereiding. Het leek de goede kant op te gaan – tot Els Borst tragisch werd gedood, waarna de wet enorm werd aangescherpt.
De wet nodigt uit tot nog meer dwang – bij de persoon thuis, en zal door psychiaters waarschijnlijk veel worden toegepast uit angst voor negatieve publiciteit en klachten als het met iemand “mis gaat”.
Er is bureaucratische ruimte voor overleg met Jan en Alleman, maar dat gaat de positie van de patiënt niet verbeteren is de verwachting.
En er gaat veel geld weglekken in de uitvoering van de wet, die heel veel bureaucratie met zich meebrengt voor hulpverleners.
Er is niet veel meer wat iemand kan doen – het is afwachten tot men na een paar jaar beseft dat het niet werkt en de positie van de patiënt heeft aangetast.
In de tussentijd: mocht het je kant opkomen, zorg dan voor een goede advocaat!
Groet Jim
