Veel gezochte termen

De PsychoseNet Kennisbank

Beantwoord door

Auteur

expert avatar

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Wat kan ik doen als ouder van een psychisch kwetsbaar kind aan mijn schuldgevoel?

Vraag

Wat te doen als je als ouder van een kind met een psychische stoornis een schuldgevoel ervaart?

Antwoord

Hey C.,

Dank voor je belangrijke vraag!

Het ervaren van schuldgevoelens als ouder van een kind met psychische klachten is heel normaal, maar het is belangrijk om te weten dat psychische stoornissen complex zijn en zelden een eenduidige oorzaak hebben. Ze kunnen het resultaat zijn van een combinatie van genetische, biologische, existentiële, omgevings- en psychologische factoren. Niemand is verantwoordelijk – ook al voel je je als ouder per definitie verantwoordelijk voor alles wat je kind betreft. Hier zijn enkele stappen die je kunt nemen om met deze gevoelens om te gaan:

Erken je gevoelens. Het is oké om je zo te voelen, en het erkennen van je gevoelens is de eerste stap in het omgaan ermee. Schuldgevoelens kunnen heel intens zijn, maar ze maken je niet tot een slechte ouder.

Praat erover. Zoek steun bij vrienden, familieleden, of professionals die kunnen luisteren en steun bieden. Het delen van je gevoelens kan verlichting bieden en je helpen om je perspectief te verbreden.

Onderwijs jezelf. Leer meer over de psychische stoornis van je kind. Begrip van de aandoening kan helpen om je schuldgevoelens te verminderen en kan je effectiever maken in het ondersteunen van je kind. Vermijd echter websites met broodje-aap verhalen over de aandoening in kwestie. Houd het bij websites als psychosenet.nl met betrouwbare informatie.

Focus op wat je kunt controleren. Concentreer je op hoe je je kind nu en in de toekomst kunt ondersteunen, in plaats van je te concentreren op wat je in het verleden wel of niet hebt gedaan.

Zorg ook voor jezelf. Het is belangrijk om ook voor je eigen welzijn te zorgen. Zorg ervoor dat je voldoende rust, eet gezond, beweeg regelmatig, en zoek zo nodig professionele hulp voor jezelf.

Professionele hulp. Overweeg om met een therapeut of counselor te praten, zowel voor jezelf als voor je kind. Een professional kan strategieën bieden om met je gevoelens om te gaan en je kind de best mogelijke ondersteuning te bieden.

Sluit je aan bij een steungroep. Het kan nuttig zijn om je aan te sluiten bij een steungroep voor ouders die in een vergelijkbare situatie zitten. Het delen van ervaringen en het krijgen van steun van anderen die hetzelfde doormaken, kan zeer waardevol zijn.

Vier de successen. Focus op de positieve stappen, hoe klein ook, en vier de successen van je kind. Dit helpt om een positievere kijk te behouden.

Stel grenzen. Stel realistische verwachtingen voor jezelf en je kind. Het is belangrijk om grenzen te stellen om overbelasting te voorkomen.

Vergeef jezelf. Ten slotte, wees mild voor jezelf. Ouderschap is een reis met hoogte- en dieptepunten, en niemand is perfect. Het erkennen dat je je best doet in een moeilijke situatie is essentieel. Zelfcompassie als ouder is het moeilijkste wat er is – maar wel noodzakelijk om te kunnen blijven leven. Je kind heeft er niets aan als je in zak en as zit door irrationele schuldgevoelens.

Greetz Jim

Beantwoord door: Jim van Os op 1 februari 2024

Gerelateerd

Meer over

Naasten

Lees ook