Ik heb steeds dat ik wegval, soort van vallen in het verleden (het tegenovergestelde van te veel in de toekomst kijken) en kijk daarbij in mijn eigen hoofd en dan krijg ik ook een opgezette keel en overgeeft neigingen en als ik me dan niet stevig vast houd, dan ga ik voor mijn gevoel naar de hemel. Heeft dit iets met bijwerkingen van de Seroquel XR of Priadel te maken of weet u misschien waar dit vandaan kan komen? Ik slik ook nog Sertraline en een maagtabletje.
Wat ik ook graag wil weten, ook aangaande mijn ogen min of meer, ik heb vaak last van dat mijn ogen ergens blijven hangen. Dit komt meestal voor bij mannen en vrouwen, soms bij dieren en soms bij opheffen en ook vrij vaak bij situaties (dat weer in mijn hoofd). Dit is zo lastig. Dieren en objecten en reageren er niet echt op. Bij situaties wordt ik wel eens bij de werkelijkheid geroepen, maar dat kan ik nog vrij goed tegen gaan.
Wat vervelend is vooral is kijken naar de edele delen bij mannen en de borsten bij vrouwen. Ik zal een voorbeeld noemen. Ik zat net in de stoel en kijk vervolgens tegen de tandarts op. Hij was helemaal in het wit en zijn edele delen zaten op mijn ooghoogte. Dat was verschrikkelijk want hij had mij zien kijken en vervolgens gingen mijn ogen af en aan naar die plek. Ik had er geen controle over en ik kreeg het Spaans benauwd. Dit wilde ik niet. Ik ben werkelijk blij als u mij kunt helpen.
Ik heb 2006 Orap geslikt, aftakking van ik geloof Risperdal. Toen gingen mijn ogen continu op en neer naar achteren. Toen had ik ook al het gevoel, dat als ik met mijn ogen achter was, dat ik dood zou gaan. Ik trok er zelf aan waar ik kon, m’n ogen naar voren. Ik moest natuurlijk overleven. Uiteindelijk heeft een arts het duidelijk gezien en kreeg ik andere medicatie.
Ik hoop dat u iets weet voor mij, waar ik echt mee vooruit kan.
Antwoord
Bedankt voor uw uitgebreide verhaal en interessante vragen. Of uw ‘wegval-ervaring’ direct te maken heeft met de medicijnen weet ik niet. Ik weet wel dat medicijnen zoals Seroquel, de beleving enorm kunnen beïnvloeden. Bij mij werd de ‘psychotische beleving’ voor mijn gevoel alsmaar aangewakkerd door de medicijnen, zeker in de begin periode. Ik voelde me zo gedrogeerd en vaag dat ik geen onderscheid meer kon maken tussen ‘de psychose‘ en de effecten van de medicijnen. De realiteiten liepen door elkaar heen.
Een opgezette keel en neigen tot overgeven kan te maken hebben met een bepaalde blokkade in dat gebied, er komt iets los en moet eruit (net als de psychose). Zo heb ik in het verleden wel eens moeten overgeven, maar dan puur energetisch, er kwam geen braaksel mee. Ik stond dit toe, hielt het niet tegen. In hoeverre laat u toe wat u voelt? En wat betekent ‘het gevoel naar de hemel gaan’, wanneer u zich niet stevig vasthoudt? Heeft u dat gebied wel eens ontdekt?
Wat betreft uw tweede vraag, het kan zijn dat u zo open staat, dat u situaties/dingen op een andere intensere manier waarneemt. Gezichten kunnen meer indruk achterlaten, of energieën worden waargenomen zonder dat u precies weet waar dat door komt. Het kijken naar de edele delen zijn hele dierlijke trekken, als een reflex. Gewoonlijk kijken we daar misschien één keer naar, zonder verdere bedoelingen, maar wanneer filters uitgeschakeld zijn is dit lastiger te controleren. Alsof iets ‘bovennatuurlijks’ in control is. Het is goed dat u er bewust van bent, want dan kunt u er iets aan doen. Er openlijk over praten wanneer het voordoet kan een optie zijn. Veranderen van ruimte of uw focus verschuiven kan ook werken. In plaats van de focus op de ander, probeer te voelen wat er binnen u zelf gebeurt, voel waar u zit en neem bewust adem.
Als u geloofwaardig wilt overkomen, vertel het dan vanuit uw hart. Vanuit de ik-vorm, leg de situatie uit zoals die is. Zonder oordeel of verwijt naar uwzelf. Uw kwetsbaarheid kan verbindend werken en zal waarschijnlijk een veilige gespreksruimte creëren. Dit is natuurlijk deels afhankelijk van de reactie van de ander. Maar blijf dicht bij uzelf, en laat u zich niet teveel meeslepen door de emoties van de ander.
En als laatst, medicijnen kunnen zeker een uitwerking hebben op de ogen, dat deze ongecontroleerd gaan bewegen. Vooral wanneer de medicijnen net ingenomen zijn. Ik hield mijn ogen dan vaak dicht, of stond het toe. Vaak was het een signaal dat ik moest gaan slapen.
Ik hoop u een stukje wijzer gemaakt te hebben, mocht u nog meer vragen hebben dan hoor ik ze graag.
Veel succes.
Met vriendelijke groet,
Tim Knoote
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 42
Beantwoord door: Tim Knoote op 3 juni 2019
