Hallo Jim, ik heb eerder gemaild over het niet thuis kunnen zijn. Na mijn (zware) psychoses doe ik veel vrijwilligerswerk, maar kan nog steeds niet even goed verdragen thuis te zijn. Ik merk nu dat ik met het donkere weer somberder ben en alles meer op me afkomt (mijn verleden, het niet thuis kunnen zijn; zondag is een crime). Ik heb een relatie met een man die me graag een daglichtlamp wil kopen. Ik heb er ook iets over gestuurd als blog. Ik weet niet of dit me gaat helpen, heb jij tips voor me tegen de somberheid of ervaring met lampen?
Mijn psycholoog lijkt me niet te begrijpen, hij is jong en lijkt het moeilijk te vinden zich in te leven. Ik heb het gevoel dat sinds mijn psychoses het leven alleen maar zwaar is met veel lijden.
Antwoord
Hey Pien,
Je bent een strijder en een vechter, beregoed hoe je volhoudt!
Ik denk dat als er een patroon isvan de stemming die daalt als het weer donker en guur wordt, een daglichtinterventie in de vorm van een lamp zeker de moeite van het proberen waard is, ook omdat er een geschiedenis van bipolaire gevoeligheid in de familie zit.
Ik weet verder niet of we het al over huisdieren hebben gehad, of dat je misschien al een huisdier hebt – sommige mensen hebben veel baat bij een hondje, bijvoorbeeld, of een poes. Maar moet allemaal kunnen natuurlijk, weet ik niet.
En wat komt er precies op je af? Zou je daar wat meer over kunnen vertellen?
Het spijt me dat je zo moet lijden – maar het doet me echt goed hoe hard je toch vecht en probeert het hoofd boven water te houden. You’re the best!
Jim
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 43
Beantwoord door: Jim van Os op 14 november 2018
