Veel gezochte termen

De PsychoseNet Kennisbank

Beantwoord door

Auteur

expert avatar

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Waarom zijn de psychiatrie, grote instellingen en ribws niet geintereseerd in helpen?

Vraag

Waarom zijn de psychiatrie, grote instellingen en RIBW’s niet geintereseerd in helpen? Waarom blokkeren ze bewust de ontwikkeling van mensen?

Stel je voor je staat in een prachtige tuin. Het hof van eden, maar het enige wat je ziet zijn de wespennesten en de mierenhopen. De oplossing voor deze prachtige tuin moet dan zijn roundup, asfalt en tegels. 6 maanden RIBW en mijn begeleider kent mij niet en ik ken haar niet. Het enige wat ze doet is drammen over psychiaters en pillen. Veel pillen. Pillen en depots lossen alles op.

Maar ik wil niet en dus weigeren ze hulp en blokkeren ze alles waar ik 6 maanden hard voor gevecht heb. Dit doen ze heel doelbewust ze hopen dat ik breek.

Wat moet ik doen Jim?

Antwoord

Hey Anoniem,

Wat een prachtige metafoor: de mooie tuin die wordt bestookt met roundup en tegels.

Het probleem van de GGZ is niet de hulpverleners maar de omgeving waarin ze moeten werken.

We hebben het in Nederland zo ingericht dat er geen regie is op het zorgaanbod in een regio met als gevolg overbehandeling van lichte problematiek en onderbehandeling van ernstige problematiek.

Bovendien moeten hulpverleners ongeveer 40% van hun tijd besteden aan bureaucratie en gaat het in de organisatie waar ze werken alleen maar om geld – ondanks alle mooie taal en lovenswaardige initiatieven die worden beschreven op hun website.

Verder is een probleem dat de GGZ steeds meer in een soort eenheidsworst kwaliteitskader wordt geplaatst van maakbaarheid en meetbaarheid: er zijn “stoornissen” waarvoor “evidence-based richtlijnenbehandelingen” en “ROM uitkomstmetingen”. Dingen als menselijkheid, contact, compassie, samen reizen, zingeving en community hebben daarin geen plek.

Het gevolg van dit alles is dat jij merkt wat je schrijft.

Wat kun je doen? Het beste wat je kunt doen is proberen, bijvoorbeeld via een zelfregiecentrum of met PGB, je eigen kring om je heen te organiseren. Van mensen die je vertrouwt en die samen me je op willen reizen om doelen te bereiken. Proberen een via herstelwerkgroep argumenten te verzamelen waarom verminderen of afbouw van medicatie een optie kan zijn. Proberen een second opinion te krijgen over de noodzaak van medicatie.

Dat soort dingen. Let me know, succes!

Beantwoord door: Jim van Os op 15 juli 2017

Gerelateerd

Meer over

Overig

Lees ook