Onze dochter van 19 heeft bij het ADHD-centrum gehoord dat er een vermoeden is van een bipolaire stoornis, en ze is nu aangemeld bij de GGZ.
Het vraagt zoveel energie van ons als ouders dat ik soms niet weet of ik geduldig moet blijven of dat ik haar toch een beetje aan moet pakken.
Vandaag was ik er zó klaar mee! Ik heb haar een spiegel voorgehouden en ben even heel duidelijk geweest tegen haar. Het werkte, ze zag in dat ze haar boosheid niet op mij moet afreageren en dat op bed liggen ook geen zin heeft. Ze gaat dit vanaf nu veranderen…
Ik vind het ontzettend moeilijk allemaal, wat is wijsheid?
Antwoord
Beste M.,
Het zal bij nader onderzoek van je dochter moeten blijken wat de aard van haar problematiek is, en of er inderdaad sprake is van een (bipolaire) stemmingsstoornis.
Los daarvan moet je je ook afvragen of het gedrag dat zij laat zien, en waar jij het kennelijk ook moeilijk mee hebt, iets te maken heeft met een psychische aandoening of met iets anders dat met haar ontwikkeling te maken heeft.
Bipolaire stemmingsstoornissen openbaren zich meestal periodiek met toestanden van opvallend toegenomen activiteit en veranderde stemming (manie) en eventueel het tegenovergestelde (depressie). Die gemoedstoestanden zijn anders dan iemand gewoonlijk heeft.
Als moeder zou je dat contrast moeten kunnen zien. Het is daarom verstandig als je meegaat naar de intake van je dochter bij de GGZ zodat jullie allebei jullie indrukken kunnen geven.
Overigens wil dat allemaal niet zeggen dat je je dochter niet ook zou moeten aanspreken op onaangepast gedrag, zoals elke ouder dat bij tijd en wijle doet.
Vriendelijke groet,
Ralph Kupka
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 45
Beantwoord door: Ralph Kupka op 17 juli 2020
