Onze zoon van 55 jaar heeft in zijn 37ste jaar last van stemmen en psychoses gehad. Hij is toen vrijwillig opgenomen. Nu na zoveel jaren woont hij in een beschermd wooncomplex.
Een jaar geleden is hij ineens gestopt met het innemen van zijn medicijnen en was hij de weg kwijt. Nu neemt hij weer zijn medicijnen onder toezicht en gaat het gelukkig weer goed met hem.Toch zouden wij graag zien,dat er wat meer leven in zit voor hem. Hij wil geen vrijwilligerswerk verrichten en buiten de werkzaamheden die hij moet verrichten (hij woont met 4 anderen in een huis) onderneemt hij niets. Ook heeft hij schrik voor de tandarts, want door de medicijnen heeft zijn gebit erg geleden.
Zijn er nog mogelijkheden voor hem?
Antwoord
Jullie vinden als ouders dat jullie zoon te weinig onderneemt. Omdat je schrijft dat hij een jaar geleden een terugval heeft gehad zou het kunnen dat hij daarvan nog aan het herstellen is en gewoonweg nog te weinig energie heeft.
Het kan ook zijn dat de activiteiten die hem aangeboden worden hem niet aanspreken. Zijn er bezigheden die hem wél interesseren? Wat vond hij vroeger leuk om te doen? Kan hij dat weer oppakken? Misschien kunnen jullie daarover in gesprek gaan en samen op zoek naar mogelijkheden in de buurt. Al of niet met hulp van de woonbegeleiders.
Misschien vindt hij het prettig om samen met iemand anders iets te doen. Er zijn er door het hele land z.g. Maatjesprojecten die vrijwilligers bieden om samen activiteiten te ondernemen.
Wat betreft de tandarts: er bestaan speciale ‘angsttandartsen’, die gespecialiseerd zijn in de behandeling van mensen die heel bang zijn. Die kun je vinden via de Zorgkaart Nederland.
Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben.
Veel succes, Ypsilon
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 80
Beantwoord door: Ypsilon op 5 september 2019
