Sinds haar vader besloot om zijn leven te beëindigen, merkte Mieke dat de benaming daarvan nogal gevoelig ligt. “Voor sommigen is het woord zelfmoord kwetsend. Wat mij kwetst is als er wordt verwacht dat ik het woord niet gebruik.”
Waarom ik het zelfmoord noem als ik over mijn vaders overlijden praat?
Met die vraag werd ik vorig jaar op het matje geroepen. Telkens als ik met haar over mijn vader praatte, en de manier van zijn dood benoemd moest worden, had ze het over zelfdoding. Ze sprak het woord bijna fluisterend uit. Alsof ze bang was dat iemand het zou horen.
“Omdat hij van mijn moeders flat af gedoken is, zijn hoofd niet meer toonbaar was, en ik daarom het woord zelfmoord een passende term vind.”
Ik antwoordde bitsig. De vraag maakte me behoorlijk pissig. En nog steeds, kan ik niet ontkennen.
Het was niet de eerste keer dat ik hierop aangesproken werd. Ook over mijn blogs is mij regelmatig gevraagd om het woord zelfmoord te vervangen door zelfdoding. Of: suïcide, zelfgekozen dood, van het leven beroven. Aan termen geen gebrek.
Ik heb wel ondervonden dat deze bewoording gevoelig ligt
En niet iedereen dezelfde mening deelt hierin. Logisch, we zijn mensen. En dat hoeft toch ook niet? Dus respecteer ik dat voor sommige nabestaanden het woord zelfmoord kwetsend is. Ze daarom zelfdoding gebruiken. Voorheen ging ik daarin mee. En kwetste ik mezelf.
Ik, persoonlijk gezegd, krijg namelijk van het woord zelfdoding echt de kriebels. Alsof we wegens verzachtende omstandigheden de daad daarmee minder heftig maken. Het strookt voor mij niet met de gewelddadige manier waarop mijn vader gestorven is.
Wat ik vooral pijnlijk vind is dat, als je zoiets mee moet maken, je er niet in je eigen woorden over kan praten
Dat ik me steeds moet verantwoorden waarom ik een bepaalde term gebruik. Alsof het een scheldwoord is.
Heel lang heb ik ook bewust geen blog geschreven hierover. Een van mijn grootste gaven is namelijk om rekening met andermans gevoelens te houden. Een aangeleerd talent als kind van ouders met psychische problemen.
Maar toen ik laatst vernam dat er een groep is die zich hard maakt om het woord zelfmoord uit onze taal te verbannen, vond ik dat er ook best eens aandacht mag worden gegeven aan degenen die, net als ik, dit woord wel toepasselijk vinden.
Heb je hulp nodig? 113 Zelfmoordpreventie Nederland -> 0900 0113 en 113.nl. Openingstijden: 24 uur, 7 dagen per week
Geef een reactie