Ik heb al een tijdje last van slapeloosheid en nu lees ik allemaal enge dingen dat je er een psychose van kan krijgen.
Ik ben nu zo bang. Is dat echt waar?
Ik heb al een tijdje last van slapeloosheid en nu lees ik allemaal enge dingen dat je er een psychose van kan krijgen.
Ik ben nu zo bang. Is dat echt waar?
Bedankt voor je vraag. Want mét je vraag deel je je zorgen en geef je jezelf de ruimte om waar je mee zit te delen. Je neemt je gevoel en je angst serieus en door ‘die energie’ met iemand in vertrouwen te delen, kan het zo uitpakken dat de angst uit je systeem (je lijf/ je hele staat van zijn) gaat en daarmee ook uit je hoofd. Dus.. zonder antwoord op je vraag te geven, heb je eigenlijk al de oplossing gekregen. Dank je wel voor het delen van je zorgen.
Allereerst, ik ga je niet zeggen dat het niet waar is. Inderdaad kan slapeloosheid de trigger zijn voor een psychose. Nu een metafoor: een aansteker aansteken kan ook een trigger zijn voor een explosie. Bijvoorbeeld, als je dat doet tijdens het tanken bij een benzinestation.
Dus. Je hebt enerzijds de trigger (niet slapen) en je hebt de omgeving en de achtergrond. Zoals: psychosegevoeligheid genetisch, leef je in een veilige gezonde omgeving (stad of platte land, fijn huis of niet, fijn gezin of niet), kom je als kind uit een lastige situatie met trauma of iet anders of ben je veilig en gehecht opgegroeid? En ben je zelf gevoelig of lukt het je makkelijk om zorgen en problemen van je af te laten glijden? En hoe sterk ben je om tegen jezelf en tegen je hoofd te zeggen: hee ik voel angst en dat mag er zijn, maar ik ga me er niet door laten leiden? Én ik kijk wel uit, want angst is een goed signaal voor gevaar!
Onder je vraag zit natuurlijk waar het echt om draait.. Want waar lig je wakker van. Als je dat met vertrouwen van jezelf mag onderzoeken (al of niet met een professional) en het lukt je omdat vooral overdag te doen? En dan ter vertrouwen met het idee dat je ermee bezig bent en dat je met jezelf afspreekt dat je ’s nachts slaapt? Dan hou je die psychose op afstand, mocht ie in de buurt zijn.
Praktisch, blijf je gevoel delen met anderen en mocht het te spannend worden, gewoon hulp inschakelen. En mocht je rust en ontspanning ervaren (hoe klein ook), koester dat en hou je daar aan vast.
Ciao Jeroen
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 39
Beantwoord door: Jeroen Zwaal op 25 maart 2019