Mijn vriend heeft ongeveer een jaar of 6 geleden een psychose gekregen na drugs gebruik. Voordat wij een relatie kregen heeft hij zeker 12-14 jaar drugs gebruikt. Daar is hij mee gestopt toen wij samen waren.
Door een terugval is hij in een psychose terecht gekomen. Hij dacht dat mensen hem wat aan wilde doen, achtervolgingswaanzin en andere wanen. Hij heeft toen een opname van 3 weken gehad en sindsdien krijgt hij één keer in de maand een depot met antipsychotica. Een half jaar geleden nadat zijn depot veranderd was van één keer per naar één keer per 3 maanden ging het weer mis. Daarna de medicatie weer terug gebouwd naar één keer per maand.
Hij accepteert zijn prik wel, maar niet dat hij schizofrenie/psychoses heeft. De achterliggende oorzaak, problemen in het verleden is eigenlijk nooit wat mee gedaan door middel van therapie of wat dan ook. Omdat hij zijn wanen enz vooral op mij richt is eigenlijk.
Mijn vraag: Beseft hij wat hij tegen mij zegt op zo moment? Wat veelal erg kwetsend is. En kan ik het er later nog met hem over hebben? En wat doe ik op zo moment het beste?
Het klinkt misschien een beetje naïef, maar het is een soort verwerkingsproces voor mij lijkt het wel.
Antwoord
Jeetje je hebt heel wat te verwerken… Heel goed dat je hier mee komt!
In een psychose is iemand overmand door een heel andere manier van de dingen zien. Rode auto’s zijn het bewijs van een complot, mannen met brillen zijn spionnen, als jij een kwartiertje te laat thuis komt is dat het bewijs van dat je hem bedriegt…
Met andere woorden: in een psychose is iemand zichzelf niet, met een geleerd woord: is iemand niet wilsbekwaam.
De agressie richting jou is in zijn waan heel logisch en verdedigbaar – echter later valt dat allemaal weg.
En ja: later, als hij uit de psychose is, kun je met hem hierover praten. Sterker zelfs: waarom praten jullie hierover niet samen een paar keer met zijn behandelaar of een psycholoog?
Of waarom praat je niet eens met de mensen van Ypsilon, de vereniging van naasten van mensen met een psychose? Zij kunnen je ook helpen verwerken en ze geven tips hoe je kunt “praten met psychose“.
En iets anders: wil hij niet proberen in therapie te gaan om te kijken naar de dingen die hem zijn overkomen in het verleden?
Hoe het zij: let op jezelf! Bepaal hoever jij wilt gaan en wanneer je aandacht voor jezelf nodig hebt. Ook jij mag en moet er zijn….
Hope this helps…
Groet Jim
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 35
Beantwoord door: Jim van Os op 16 augustus 2019
