Veel gezochte termen

De PsychoseNet Kennisbank

Beantwoord door

Auteur

expert avatar

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Wij prefereren CGT boven symptoombestrijding voor onze naaste, hoe geven we dit aan?

Vraag

Een familielid van mij heeft meer dan een jaar geleden een psychose gehad, en lijkt nu in zijn tweede psychose te zitten. Wij als familie zouden graag CGT willen in verband met de vreemde gedachtegangen. Ik had dit graag direct gezien nadat ons familielid uit de eerste psychose was gekomen. Wij hebben dit ook aangegeven.

Vanuit de zorg wordt nu al langer dan een jaar gezocht naar een ‘passende diagnose’. Is CGT misschien wetenschappelijk gezien weinig effectief gebleken bij vreemde gedachtegangen en is vooral medicatie helpend?

Wij als familie zien vooral symptoombestrijding en weinig behandeling gericht op de achterliggende problematiek.

Antwoord

Beste M.,

Dank voor het schrijven.

Jullie moeten vooral niet in de fuik lopen van het zoeken naar de ‘juiste diagnose’ – want die is er nooit. Iedereen met psychische klachten heeft een andere mix van symptomen en gedragingen waar de diagnosen in de DSM niet goed op passen. Er zijn geen onderliggende objectiveerbare ‘ziekten’ in de psychiatrie dus je kunt ze ook niet met precisie diagnosticeren – dat is een illusie, of beter: een verkooppraatje.

Waar het om gaat is dit: als er sprake is van psychisch lijden heb je hulp nodig bij een persoonlijk en moeilijk leerproces om zoveel mogelijk ‘je ding’ te kunnen blijven doen, ondanks meer dan gemiddelde psychische kwetsbaarheid.

Wat dan niet telt is de juiste diagnose maar de juiste aanpak die past bij de persoon. Dus als je familielid CGT ziet zitten dan vooral DOEN! Het kan helpen, ongeacht of de klachten vooral zitten in de hoek van de angst, de somberheid, de psychose, lichamelijke zorgen, trauma of andere dingen.

Het gaat er niet om of iets wetenschappelijk bewezen is of niet: alles helpt in de psychiatrie, mits het aansluit bij de voorkeur van de persoon en mits de hulpverlener inzet toont, betrokken is, doelgericht werkt en een goede rationale kan geven voor zijn aanpak die aansluit bij wat de patiënt wil/kan.

Dat het ‘past’ of ‘aansluit’ bij de persoonlijke problematiek, zeg maar.

Hope this helps!

Greetz Jim

Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 35-50
Beantwoord door: Jim van Os op 2 februari 2021

Gerelateerd

Meer over

Behandeling
Naasten

Lees ook