Hallo Clara,
Ik heb een vraag over psychose. Ik heb zelf een ervaring gehad die je zou kunnen scharen onder het begrip psychose. Ik noem het echter zelf Ego-dood omdat ik na het tijdelijke verlies van mijn ‘ik’ heel veel diepgaande inzichten heb mogen ontvangen over de mens. Ik heb dit in vol bewustzijn ervaren en ik kon het ook plaatsen (had er eerder over gelezen), dus ik bleef voldoende geaard en had geen begeleiding vanuit de psychiatrie nodig.
Ik heb zelf de indruk dat wat we een psychose noemen niets anders is dan een transformatieproces waarbij een mens ‘vergeestelijkt’. En dat als je hier onbewust doorheen gaat met een te sterk belast zenuwstelsel, dat je in de psychiatrie kunt belanden.
Hoe kijk jij hiertegenaan als psycholoog en ervaringsdeskundige?
En klopt het dat psychosegevoeligheid altijd gelinkt is aan intergenerationele belasting?
Dank je wel alvast.
Antwoord
Beste H.,
De spirituele positieve benadering die je beschrijft ten aanzien van psychose herken ik zeker wel. Ik heb mijn periode van psychose ook, deels achteraf gezien, als inzichtgevend en waardevol ervaren. Er kwamen bepaalde thema’s, gebeurtenissen uit mijn jeugd voorbij waar ik blijkbaar nog iets mee moest. Verwerken, van betekenis voorzien, doorleven. Ik had ook (veel vaker gehoord van lotgenoten) mooie momenten van een heel sterk gevoel van liefde en verbinding tussen mensen en met het heelal. Helaas heeft de mensheid dat nog niet zo best in praktijk gebracht leert de realiteit.
Tegelijkertijd heb ik ook veel nare momenten beleefd van ontreddering en angst. Ik ben het met je eens dat de eenzijdig medische benadering van psychose voor veel mensen niet toereikend en helpend is. Er is veel meer aan de hand dan stofjes die aangevuld of onderdrukt moeten worden door andere stofjes. En de meeste mensen hebben na de psychose ook behoefte om erover te praten: hoe kunnen ze er betekenis aan geven? Hoe kunnen ze hun leven weer oppakken?…
Echter ik ben niet tegen medicatie, en denk zelf dat bij mij een periode medicatie wel nodig was om de angst te onderdrukken en ervoor te zorgen dat ik weer kon slapen. Wat erg belangrijk is voor herstel.
Het is goed om te lezen hoe jij zelf betekenis geeft aan het proces wat jij hebt doorgemaakt. En nogmaals: aandacht voor de psychologische en spirituele kant van psychose is belangrijk voor herstel.
Intergenerationeel trauma kan zeker een rol spelen bij psychose en bij andere mentale problemen, echter dat speelt niet altijd. In principe is iedereen wel in zekere mate psychosegevoelig en kan bijvoorbeeld een bepaalde leefstijl/drugs ook een rol spelen zonder dat er sprake is van een vorm van trauma.
Hopelijk kan je hier iets mee.
Met vriendelijke groet,
Clara Koek
Beantwoord door: Clara Koek op 12 juni 2025
