Tijdens haar psychosen was er klaarblijkelijk iets dat alles kon waarnemen, anders had zij haar boek niet kunnen schrijven. Zelfs toen zij de wanen geloofde en ernaar handelde was er iets dat dat waarnam. “Een psychose heeft zin.”
Zelfs toen ik stervende was en geloofde in het feit dat dat moest gebeuren was er iets dat dat waarnam en dat ook zag dat er ergens iets van mij over was dat een heel sterk geloof had in het Goddelijke waaraan ik mij toevertrouwde. Het was ook niet voor niets dat er werd ingegrepen en dat ik gered werd door tussenkomst van hulpdiensten in mijn tuin die mij uit huis haalden.
Bewustwording
Ik besef nu pas echt dat dat waarnemen er altijd is, dat het meer ziet en weet dan ik en dat ik nu kan leren van wat ik me bewust ben geworden over mijn psychosetijd. Want de waarnemer weet wel welke trauma’s uitgewerkt werden, wat er doorleefd moest worden, wat eruit kwam in de vorm van wanen en hallucinaties. Dat wist ik natuurlijk niet toen. Maar nu ben ik deels samengevallen met die waarnemer en kan er iets zinnigs van maken, al is de ultieme waarnemer buiten mijn bereik, mijn ikje wordt steeds bewuster.
Zo weet ik nu dat er een aantal jeugdtrauma’s speelden en dat de psychosen ook iets in de relaties naar boven bracht met familie en vrienden om zichtbaar te worden. Ook weet ik dat ik veel oud puin aan het ruimen was van generaties her, van voorouders en diepe conditioneringen. Maar het meest nog plaatste het mij eenzaam en alleen, zonder hulp, overgeleverd aan de mind en emoties die mij verder verwijderden van de wereld. Mijn eenzaamheid in mijn psychosen was enerzijds pijn, maar anderzijds gaf het mij kracht. Ik leerde meer op mijzelf vertrouwen, hoe dubbel dit ook klinkt, want ik hielp mijzelf de vernieling in. Of beter gezegd mijn mind deed dat.
Een psychose heeft zin
Zonder die avonturen had ik nu niet geweten en geleefd dat die mind los te laten is, dat je hem niet hoeft te geloven, dat je altijd ergens van binnen die waakvlam hebt die jouw ziel is en dat je je door je over te geven aan God kunt redden naar nieuw leven toe, naar liefde toe. Dat iedere ervaring er op het juiste moment is om je juist te helpen en je te bevrijden van al die geconditioneerde ballast, soms eeuwenoud.
Dat dat wat je werkelijk bent niet echt kan sterven, ook als je lichaam sterft. En dat een psychose ook een mooi kado kan zijn en niet het meest vreselijke wat je kan overkomen, ook al denk je dat dan, ook al denkt je omgeving dat. Het is ook louterend, bevrijdend, doorlevend en een wegwijzer naar waar je werk ligt.
De meeste mensen rennen hard weg voor diep innerlijk trauma. Een psychose brengt dat omhoog. Je moet er doorheen. En als de psychose uitgewerkt is moet je er verder mee aan de slag. Dat brengt diepe veranderingen en gaat allemaal echt niet vanzelf. Het vraagt moed en uithoudingsvermogen en het in de ogen kijken van je demonen. Maar je leert juist jezelf opnieuw te omarmen, te accepteren. Met alles wat bij je hoort. Je beseft niet dat je iedere keer als winnaar aan de andere kant eruit komt. Ja, psychose heeft ZIN! Zo kijk ik ernaar. Zonder mijn psychosen was ik niet waar ik nu ben. En dat is enorm veel bewuster en liefdevoller dan daarvoor.
José/Lotuslicht
Meer lezen over spiritualiteit?
- Psychose of spirituele ervaring?
- Psychose en spiritualiteit
- Existentiële angst en zingeving in de GGZ
Geef een reactie