Mijn dochter (tussen de 25 en 35 jaar oud) heeft in september jl. haar 3e psychose gehad. Zij is vooral lang manisch geweest. Dit is nu gestabiliseerd.
De laatste 3 a 4 weken ligt zij tot 4 uur ’s middags in bed. Zij gaat ’s avonds tegen 23 uur slapen. Zij is nu bij ons. zij leefde erg onregelmatig. Heeft een huurhuis. kan niet goed uit bed komen, komt vaak te laat heeft geen werk. Het ging al langere tijd niet goed. Blijkt nu ook dat misstanden die wij signaleerden bij GGZ ook haar eigen aandeel te zijn.
Er leeft een grote leugen in haar omtrent mannen, ouders, vriendinnen. Hoe kunnen wij haar benaderen, ze is gesloten ( terwijl zij extravert lijkt en vaak is). Zij heeft altijd onze raad nodig maar doet anders tegenover derden. Probeert altijd zichzelf mooier voor te doen.
Wij zijn het eigenlijk een beetje zat, hebben elke psychose er boven op gezeten maar kunnen dit echt niet meer voor 4 e keer. Tijdens haar psychoses luistert ze niet en is dan hyperactief van 8 u- 24 u. Nu helemaal passief.
Wat kan haar nog helpen?
Groeten van K (best radeloos)
Antwoord
Beste K,
Dat is een hele nare situatie, zowel voor jullie dochter als voor jullie als ouders. Kennelijk is zij momenteel in een depressieve fase van de aandoening, na de langdurige manische psychose.
Wat je verwacht is dat die depressie overgaat, en wat je hoopt is dat ze met de nieuwe medicamenteuze combinatie daarna lange tijd stabiel blijft. Bij bipolaire stoornissen kijken we ook altijd naar behandeleffecten over langere perioden. Het is altijd moeilijk om met het gedrag dat deze sterke wisselingen met zich meebrengt om te gaan, zeker als de episoden zich vaak herhalen en er tussendoor weinig tijd in een normale stemming is.
Ik kan weinig zeggen over haar behandeling want ik ken haar natuurlijk niet, maar mogelijk moet de dosering van de medicatie iets worden bijgesteld. Dat doe je meestal als na 4-8 weken niet het gewenste resultaat wordt bereikt. Dat zij zo lang op bed ligt helpt natuurlijk niet. Wie depressief is moet voor 10 uur in de ochtend naar buiten, zeker in deze tijd van het jaar. Dat is gemakkelijke gezegd dan gedaan, maar veel mensen onderschatten de werking van het daglicht, en het heilzame effect van in beweging komen en blijven.
Hebben jullie contact met haar behandelaar, zijn er gezamenlijke gesprekken geweest over de behandeling en hoe jullie haar kunnen bijstaan? Zo niet, dan zou ik met jullie dochter bespreken dat jullie de volgende keer meegaan, en dit voorleggen.
Vriendelijke groet, Ralph Kupka
Beantwoord door: Ralph Kupka op 21 januari 2018
