Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Goedendag,
Sinds mijn zestiende heb ik last van angst. Ik ben nu begin 50 en heb nog steeds heftige angstklachten.
Ik heb verschillende gedragstherapeutische behandelingen gehad (waaronder exposure), het heeft mij niet geholpen.
Momenteel is de paniekstoornis zo erg dat ik heel erg beperkt ben. Daarbij komt dat psychische klachten in mijn omgeving niet geaccepteerd worden.
Voor ’s nachts gebruik ik alprazolam.
Heeft u misschien nog advies voor mij?
Bij voorbaat hartelijk dank!
Beste K.,
Behandeling van angst is een uitdaging – hoef ik je niet te vertellen.
Het gaat bij angst om motivatie te vinden om de angst dusdanig (i) regelmatig en (ii) lang in het gezicht te kijken dat het uitdooft tot een niveau dat acceptabel is. Dit is waar de exposure op gericht is.
Maar het vraagt HEEL VEEL van de persoon om het zodanig te doen dat het tot resultaten leidt. Het is beestachtig moeilijk.
Maar….niet onmogelijk.
Vraag is dus: wat was de exposuretherapie en geloofde je er zelf wel in? Als je er niet in gelooft en/of niet helemaal gemotiveerd bent gaat het ook niet werken. Hoe zat je er in?
Medicatie is vaak maar een matige langetermijnstrategie – hoewel het op de korte termijn soms verlichting kan brengen.
Let me know,
Jim
