Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
De Wet Verplichte Geestelijke Gezondheidszorg (Wvggz) wordt 2020 van kracht. Het lijkt mij meer op een uitbreiding van de dwang ten opzichte van de patiënt. Als het dus inhoudt dat een zorgverlener ook bij jou thuis kan komen om “medicatie” dwangmatig toe te dienen. Het bespaart ook op de kosten mbt. opname in een inrichting.
Of zie ik dit verkeerd?
Theoretisch heb je helemaal gelijk – ik vrees echter dat in de praktijk de wet tot chaos zal leiden omdat niet duidelijk is hoe en wie de complexe bureaucratische eisen en stappen rond de uitvoering op zich gaat nemen. Het is mooi bedacht, maar praktisch vooralsnog niet duidelijk uitvoerbaar, vrees ik.
Dus of het tot kostenbesparing zal leiden is maar helemaal de vraag. Mensen “dwingen” iets te doen in de gemeenschap, met allerlei stappen en checks and balances is mooi op papier, maar in de praktijk weinig uitvoerbaar, volgens mij.
Hoop dat ik ongelijk heb!
Jim
