Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Hallo Jim,
Op mijn 24ste werd ik voor het eerst psychotisch. Ik kreeg toen de diagnose ‘bipolaire stoornis‘ terwijl er geen sprake was van manie. Ik kreeg lithium voorgeschreven.
Later heb ik weer een aantal zware psychoses gehad nadat de dosis lithium verlaagd werd. Toen werd de diagnose ‘schizoaffectieve stoornis’.
Ik beschouw mezelf als psychosegevoelig. Ik slik nu 20 jaar lithium.
Komt een diagnose vaker op deze manier tot stand en pas ik meer in de nieuwe vorm van classificering wellicht?
Beste P.,
Dank voor je vraag!
Bij jou is de typische psychiatrische verwarring opgetreden die nergens voor nodig is en aantoont waarom de DSM zo’n zwak systeem is (in België heeft de gezondheidsraad dan ook aangeraden om het niet meer te gebruiken).
Het komt erop neer dat psychiaters vaak de neiging hebben om, zodra er sprake is van psychose, de diagnose ‘schizo’ te trekken.
Waarom iemand hier iets mee op zou schieten is onduidelijk. In feite creëer je alleen maar verwarring, want psychose zie je eigenlijk dwars door alle DSM-gedefinieerde aandoeningen heen. Het is een zogenaamde transdiagnostische dimensie.
Dus het categorale woord ‘schizo’ trekken bij psychose, is niet handig en niet wetenschappelijk.
In het filmpje: DSM-diagnosen van psychose hebben we het uitgelegd, misschien dat je het aan je psychiater kunt laten zien en bespreken?
Groet,
Jim
