Hoi,
Ik ben 18 jaar en mijn broer is 23 en het gaat niet erg goed met hem. Mijn broer heeft een jaar geleden LSD genomen en is hiervan in een psychose geraakt.
De GGZ heeft hem na tien dagen vrijgelaten, hij kreeg medicatie maar geen therapie.
Mijn ouders zijn gescheiden en ik woonde eerst bij mijn moeder en ik heb een goede band met mijn vader. Toen ik net bij mijn moeder woonde kwam hij een keer naar ons toe, midden in de nacht, volledig in trance van de drugs. Hij rookte daarvoor ook al een tijdje wiet en dronk af en toe maar dat was destijds niet zorgwekkend.
Ik hoorde van mijn vader dat hij ontzettend veel ruzie had met mijn broer. Een paar maanden nadat ik bij mijn moeder woonde begon hij zich vreemder te gedragen. Ik herkende hem niet meer, hij dacht bijvoorbeeld dat hij een grotere God en uitverkorene was. Ik wist niet hoe ik hiermee om moest gaan maar probeerde gewoon met hem mee te praten. Ik vroeg of hij zijn medicijnen wel slikte en dat deed hij niet. Op een bepaald moment ging mijn moeder bij haar nieuwe vriend wonen en toen ben ik naar mijn vader terug verhuisd en woon hier nu nog steeds.
Ik had steeds vaker ruzie met mijn broer en dit liep een keer flink uit de hand toen hij mij bij mijn keel greep en hem dichtkneep. Hij schreeuwde dat ik een slechte zus ben en dat ik dit doe voor iemand ofzo, ik snapte er niks van. Hij wilde mij van de trap duwen en toen greep mijn vader in. Hij is toen gevlucht naar buiten en wij hebben 112 gebeld. Hij is meegenomen door de politie en hij heeft twee dagen vastgezeten. Ik heb er tot de dag van vandaag nog steeds nachtmerries over.
Hij heeft uiteindelijk vier maanden in de gevangenis gezeten en is toen overgeplaatst naar een kliniek voor twee weken.
Ik woon nu met hem samen en ik heb een slot op mijn deur omdat hij soms agressief wordt en dingen kapot trapt in huis of naar buiten gooit. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben radeloos, ik wil thuis blijven wonen en mijn broer natuurlijk helpen maar ik ben zo bang voor hem. Ik zie hem als een lopende bom die ieder moment weer gaat ontploffen.
Ik durf niet te douchen zonder dat mijn vriend op mijn kamer zit zodat hij kan horen of mijn broer naar binnen wil komen. Ik ben gewoon constant 24/7 in lichte paniek en op mijn hoede als hij er is.
Ik hoop op hulp of tips. Ik vind dit gewoon heel erg lastig omdat ik heel erg veel van hem houd en ik wil dat hij beter wordt, maar aan de andere kant haat ik hem en wil ik hem nooit meer spreken of zien.
Groetjes,
Anoniem
