Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Wat valt er te zeggen over angst als risicofactor voor het ontwikkelen van psychose?
Zit ik er ver naast als ik veronderstel dat vroege angst of vroege stress (mogelijk onveilige hechting) psychose kan triggeren en eigenlijk altijd een rol speelt naast eventuele gevoeligheid?
Het lijkt mij dat voor de behandeling het persoonlijke levensverhaal belangrijk is. Zowel de meegemaakte ervaringen in het verleden als de ervaringen in het heden als essentiële drijfveren voor de toekomst.
Beste D.,
Dank voor deze waardevolle observatie!
Je brengt een belangrijk aspect naar voren over de relatie tussen vroege angst of stress en de ontwikkeling van psychose. Er is bewijs dat suggereert dat vroege stressfactoren, zoals onveilige hechting of prenatale stress, of vroegkinderlijk trauma, een rol kunnen spelen in het ontstaan van psychotische ervaringen en/of onderliggende psychosegevoeligheid.
Psychose is complex en kan vaak worden teruggevoerd op diepgaande menselijke zorgen en angsten. Er is ook onderzoek dat wijst op de rol van emotionele dysregulatie bij het ontstaan van psychose. Diepere emotionele dysregulatie kan de kans op het ontwikkelen van een psychose vergroten.
De behandeling van psychose omvat daarom vaak een holistische benadering, waarbij persoonlijke ervaringen en levensgeschiedenis worden meegenomen. Dit kan helpen om onderliggende emotionele en psychologische factoren aan te pakken, wat cruciaal kan zijn voor effectieve zorg en ondersteuning.
Hope this helps!
Groet,
Jim
