Geachte,
Ik zit al een paar jaar heel erg in onrust door de geestelijke gesteldheid van mijn broertje. Ik weet niet of ik aan het juiste adres ben maar hoop dat u mij kunt helpen. Mijn broertje denkt dat hij bezeten is door demonen, zegt dat hij ze eruit wilt drijven maar weigert medicatie etc. te slikken nu hij van mening is dat dit het “kernprobleem” niet oplost.
Hij voelt zich onbegrepen en niet gehoord en mijn moeder en ik zijn ten einde raad. Hij loopt bij een psychiater maar de situatie verergert met de dag…
Hij kreeg vandaag ook een psychotische aanval waarbij hij mij en mijn moeder “aanviel” en daarna een epileptische aanval kreeg. Mijn vraag welke stappen er gezet kunnen worden om hem te helpen?
Mvg
Antwoord
Beste vragensteller,
Dank voor je bericht. Dit lijkt me een hele moeilijke en complexe situatie voor jullie allemaal. Het komt vaak voor dat er verschillende interpretaties zijn van vreemde geestesgesteldheden: de mensen die vreemde ervaringen hebben, vinden ze soms van spirituele aard, terwijl een psychiater en familieleden denken dat het om een stoornis gaat. Het resultaat is vaak miscommunicatie en veel onbegrip aan beide kanten.
Praat met je broertje, en luister naar hem. Hij zegt dat medicatie zijn kernprobleem niet oplost. Wat is zijn kernprobleem dan eigenlijk? Kun je daar samen over praten? Het is voor je broertje erg belangrijk dat hij gehoord wordt. Daarbij is het belangrijk dat je ook goed naar jezelf luistert: wat is voor jou waar, en wat niet? Naar hem luisteren wil niet zeggen kritiekloos met hem meegaan.
Hoe je ook maar tegen bezetenheid door demonen aan mag kijken, het belangrijkste is denk ik dat door die bezetenheid de autonomie van je broertje in het geding is. Probeer die autonomie dan ook niet te beknotten, hoe vreemd zijn gedrag in jouw ogen ook mag zijn. Daarbij is het uiteraard heel belangrijk dat hij jullie en zichzelf niet in gevaar brengt. Daar ligt een duidelijke grens.
Wees een zorgzame, betrouwbare zus voor je broer, iemand waar hij van op aan kan. Manipuleer hem niet, ook niet voor zijn eigen bestwil. Zo kun je voor hem een baken zijn in een uiterst verwarrende periode.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt, en dat het jullie allemaal goed mag gaan.
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 24
Beantwoord door: Psychosenet Expert op 11 februari 2019
