Jeroen Kloet heeft voor deze blog in de reeks ‘Jer en Jer op vrijdag’ een gedicht geschreven. Dit keer over eenzaam zijn.
Eenzaam zijn
Niet verbonden
Helemaal alleen
Zo verloren
Geen warmte om me heen
Voel me raar
Ben anders dan jij
Alles lijkt zo zwaar
Voel me nergens echt vrij
In de ogen van de ander
Lees ik afstand
Heb mezelf en zij elkander
Vertelt het gevoel mijn verstand
Volstrekt alleen in verbondenheid
Met liefde in je hart zo groot
Tussen vrienden in eenzaamheid
Totaal verloren op deze harteloze aardkloot
Hoe voorkomt de eenzame ziel schaakmat?
Hoe wordt koud weer geborgen?
Verbinding vinden bij elkaar is het pad
Dat ons hopelijk weer liefde zal bezorgen
Fotocredits: Jeroen Kloet
Jeroen Kloet is psychiater en kampt zelf met een wiebelige geest. Hij blogt op persoonlijke titel. Hij heeft de intentie om deze twee kanten van de behandeltafel meer tot elkaar te brengen. Hij is initiatiefnemer van het Anti Stigma Café, een initiatief om stigma rondom psychische kwetsbaarheden te doen verminderen.
Meer lezen?
Je vindt via deze link een overzicht van de blogs van Jeroen Kloet.
Meer informatie:
Knap
Knap zielig ook
Groetjes Daan
Nou nou
Mooi gedicht en herkenbaar in slechtere tijden. Gelukkig voel ik me al 2,5 jaar gelukkig en steeds verbonden met mijn partner, dochtertje en vrienden. Maar ik heb dat zeker ook gevoeld. Ik Hopelijk nooit meer!
Ik wens jou ook meer constante warmte en verbondenheid toe.
Zo voelt het! Dank!