Elkaar ontmoeten. Er zijn boeken over volgeschreven: wat wel en wat niet handig is in de communicatie met mensen die in psychotisch bewustzijn verkeren.
Wat hieronder staat gaat over het drinken van een bakje koffie met mede cliënten of begeleiders, het ruimte nemen om in veiligheid jezelf enigszins (creatief) te ontplooien, het gaat over ‘er mogen zijn’ en het gaat in de kern: om de keuze om te komen tot contact. Terugkijkend op mijn jaren van ziekte valt me op hoe ontzettend grillig het was om contact te houden met de wereld om me heen.
Elkaar ontmoeten is hard werken
Voor mij was het kei en keihard werken om contact aan te blijven gaan.
Fysiek gestructureerd aanwezig zijn, was een houvast. Nou heb ik ‘gezins’ omstandigheden. Dus ik leef samen met mensen, waarbij ik veel gelegenheden heb om contact aan te gaan. Ook als ik faal, komt binnen korte tijd een nieuwe kans. Gevolgd door een mogelijke succeservaring, hetgeen mijn ‘zelfvertrouwen’ enigszins overeind hield.
De overheid voert nu al een poosje landelijk het beleid uit waarbij instellingsplekken verminderen en vanuit visie op ambulant begeleiden gehandeld (lees: bezuinigd) wordt.
Er is een dagbestedingscentrum voor mensen met psychiatrische problematiek, dat dreigt te moeten sluiten (lees: weg bezuinigd te worden).Tegelijk worden balletjes opgegooid om landelijk ‘centra waarin mensen die ervaring hebben met psychiatrisch lijden herstelgericht iets bieden aan’ (lees: goedkoper dan de huidige ggz). Mensen die het stukje contact zochten en vonden, dreigen dit nu te verliezen, zonder dat deze nieuwe centra landelijk geborgd zijn.
Afgelopen tijd zag ik een petitie voorbij komen tegen het sluiten van dit dagbestedingscentrum. Mijn hart wil hem tekenen, maar mijn paranoïde kant weet dat ik daar last van ga krijgen. Dus ik teken niet.
Het spijt me zo, de tijd is voor mij nog niet rijp. En dat is niet logisch, want ik sta wel met m’n naam bij dit blog. Dat is heel vaak zo met mijn ziekte, het is niet logisch. Ik kan het enigszins beredeneren, maar mijn gevoel gaat niet mee.
Dit gaat over meer dan een kopje koffie. Dit gaat om even een (voor de wereld) klein veilig rustmoment ervaren in de ‘gekte.’
Elkaar ontmoeten doet er toe
Richten op ambulante GGZ begeleiding en herstel gerichte centra, hoe logisch, hoe goed, hoe gezond. Sluit alsjeblieft aan op dat wat er goed loopt en breid dat uit naar opgefriste nieuwe vormen. Gooi het kind niet met het badwater weg.
Een keuze om te komen tot contact zou niet ‘on hold’ gezet mogen worden.
Geef een reactie