Fotocredits: Ricardo
Ricardo (33), van Surinaamse en Nederlandse afkomst, deelt zijn persoonlijke verhaal over herstel na depressie en psychoses. Jarenlang vocht hij met achterdocht, angst en terugkerende opnames. Maar Ricardo wilde zijn leven weer oppakken na zijn crisis. Met vallen en opstaan vond hij een weg naar stabiliteit en eigen regie.
Wie ben ik en hoe heb ik mezelf weer gevonden
De eerste keer dat ik werd opgenomen, was een heftige tijd. Verward, angstig, waanideeën… al herstelde ik snel na de opname op de crisisafdeling. Dat werd toen veroorzaakt door cannabis, waar ik inmiddels 10 jaar mee gestopt ben, net als met alcohol. Ik heb daarna nog 3 keer een psychose meegemaakt, maar de laatste keer was het zwaarst.
Lange opname, ongeveer 5 maanden. Gelukkig kwamen ze er toen achter dat ik ook last had van depressie en werd ik goed ingesteld op medicatie: antidepressiva en antipsychotica. Ik had veel tijd om na te denken in de kliniek en wist toen: nu moet het anders.
Nadat ik werd ontslagen, ben ik gaan leven. Ik merkte dat ik jarenlang leefde met achterdocht en mezelf zo beperkte om mezelf te laten zien. Ook om dingen mee te maken op sociaal gebied, zoals reizen, feesten of op drukke plekken komen met veel mensen. Reizen met het ov was soms al te veel door de klachten.
Mijn innerlijke drive
Doordat ik merkte dat ik veel tijd door ziekte had verspild, ben ik voor mezelf gaan leven. Ik ben dingen gaan doen in mijn eentje, zonder begeleiding van vrienden of kennissen. Ik ben gaan ontdekken wat ik zelf leuk vond, wie ik was en waar ik voor stond. De eerste stap was een mooi muziekconcert waar ik naartoe ging. De vrijheid die ik ervaarde onder al die mensen had ik lang niet gevoeld.
Ik kon weer genieten. Ik merkte ook dat ik een laag zelfbeeld had en weinig zelfvertrouwen, dus schreef ik me in voor judo om zo aan weerbaarheid te werken. Al merkte ik bij mezelf wel veel zelfstigma. Ik was gewoon welkom, en in principe, als mensen me kennen, ben ik best toegankelijk en sociaal, dus dat maakte geen problemen. Ik kon goed meedoen en zo ook ergens bij horen.
Ik heb een lijst gemaakt van dingen die ik wilde doen en meemaken, en die hou ik nog steeds bij. Ik ging ook naar stand-upcomedyshows om gewoon lekker te ontspannen. Leuke dingen doen met vrienden. Het leven liep weer goed en ik had weer een toekomst.
Re-integratie en eigen regie
Ik wilde ook weer werken. Voordat ik ziek werd, werkte ik in de zorg als ervaringsdeskundige, maar doordat ik altijd mentale klachten had, kon ik mijn werk niet goed doen. Nadat ik beter was, kon ik op een rustige plek weer wennen aan werk, boventallig, en daar voelde ik me ook weer welkom, op een plek waar ik kon meedoen.
Al waren mijn therapeuten bang voor een terugslag in mijn herstel, ik wilde toch weer aan de slag. Ik ben nu 2 jaar stabiel en klachtenvrij. Veel productiever en met veel meer levensenergie. Ik kan nu beter voor mezelf zorgen.
Ook kan ik er voor anderen beter zijn. Nu heb ik een rijk gevuld sociaal leven en kan ik overal naartoe. Ik had nooit gedacht dat ik beter zou worden, want tegen mij zeiden ze altijd: je moet ermee leren leven.
Altijd achterdocht hebben en veel vermijden… nu kan ik de meeste dingen aan. Al moet ik ook mijn rust pakken op momenten, zodat ik niet te veel onderneem en doorsla en denk dat ik de wereld aan kan.
Herstellen kan met de juiste hulp
Alles met mate. Ik heb weer doelen en hobby’s. Zo begon ik 2 jaar geleden met gitaarlessen en tekenen, dat hielp mij ook tijdens mijn opname.
Ik blijf veel minder hangen in negativiteit en laat me niet meer uit het veld slaan. Doorzetten in moeilijke tijden heeft me sterker gemaakt. Zo pakte ik weer mijn eigen regie. Klachtenvrij en in herstel maakt het leven een stuk positiever.
Een nadeel en bijwerking van de medicatie is wel dat je kan aankomen, en dat is zeker gebeurd. Ik ben nu bezig met een leefstijlverandering: meer bewegen, gezonder eten, en ik ben 66 dagen gestopt met roken. Dit moet ervoor zorgen dat ik lichamelijk ook fitter word, al ben ik zeker tevreden met hoe het nu gaat… het is slechter geweest.
Dus ik weet dat ik dankbaar moet zijn voor waar ik nu sta en wat ik nu allemaal kan doen. Ik ben gelukkig niet meer uitgevallen van werk. Dit probeer ik te voorkomen. Nu is mijn doel om zoveel mogelijk te leven, leuke dingen te doen en positieve herinneringen te maken.
Tot slot
De rust van zo’n opname, de tijd om te herstellen en sterker te worden, heeft me goed gedaan. Stel je voor: jarenlang proberen te functioneren met klachten en toch je dagelijkse dingen moeten doen. Dat kost veel energie. Dus even uit mijn omgeving en tot mezelf komen, heeft me sterker gemaakt. Al is een normale vakantie natuurlijk een beter idee om tot rust te komen.
Over Ricardo: Ik ben 33 jaar kom uit Zuid-Holland. In mijn vrije tijd hou ik van voetbal kijken, tennis en banenzwemmen. Ik ben sociaal een mensen mens hou van gezelligheid. Al ben ik ook graag alleen om op te laden. Muziek kan ik ook heel erg van genieten en lekker eten.
Meer lezen over het leven oppakken na een Crisis?
- Je leven weer oppakken na psychische crisis
- Alles over Hulp & Herstel – Info PsychoseNet
- Herstelverhaal – verder gaan na ontregelingen en crisissen
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ken je de hoofdstukken van PsychoseNet al?
De professionals van PsychoseNet schreven deze hoofdstukken met betrouwbare, hoopgevende informatie.
Geef een reactie