Wat is dan nog waar
Als gevoel kantelt
Als lood zo zwaar
En dan weer sprankelt?
Wat is dan waar
Als het blad oplichtend door de zon
waarschuwt voor gevaar
Dat mijn geest zojuist verzon?
Wat is dan waar
als wanhoop je spiritueel verrijkt
je levenspad verzandt
je ziel wijkt
opdat zij niet verbrand?
Wat is dan waar
je opkrabbelt voor de zoveelste keer
angstige somberheid je koninkrijk regeert
je slingert heen en weer
je eigenhandig demonen bezweert?
Wat is dan waar
Als je verzuipt
ondanks hulp jezelf toebedeeld
overgave je bekruipt
medicinale toedekking het niet heelt?
maar wel nodig lijkt
heb ik dan gefaald?
of streed ik een ongelijke strijd
die door kritische tongen als jammerlijk wordt vertaald?
Ik weet het oprecht niet
wat ooit werd geleerd in de strijd
Het was dit keer niet mezelf die ik verliet
onmacht aanvaarden is wat mij nu bevrijdt
Het pad vordert gestaag
stap voor stap op mijn gezicht gaan
weet niet of ik het verdraag
de kwetsbaarheid aankijken en het dit keer
écht met mezelf aangaan
Foto- en filmcredits: Jeroen Kloet Muziek: DJ Shah feat. Aruna – Now or Never (Acoustic)
Jeroen Kloet is psychiater en kampt zelf met een wiebelige geest. Hij blogt op persoonlijke titel. Hij heeft de intentie om deze twee kanten van de behandeltafel meer tot elkaar te brengen. Hij is initiatiefnemer van het Anti Stigma Café, een initiatief om stigma rondom psychische kwetsbaarheden te doen verminderen.
Meer lezen?
Je vindt via deze link een overzicht van de blogs van Jeroen Kloet.
Meer informatie:
Dank Guy voor je mooie woorden.
Inmiddels begint het besef door te dringen dat dit allemaal hoort bij een groter plaatje maar het valt nog niet altijd mee dat ook als zodanig te zien.
De reis gaat verder….
Jeroen,
De eerste stappen in de goeie richting zijn gezet. Neem je tijd om te ventileren wat je bezig houdt. Maak van je kwetsbaarheid iets om te koesteren. Niet ieder mens heeft zulk een zachte en gevoelige kant.
Tegelijk wil ik hierbij een kanttekening plaatsen. Ik lees en hoor mensen heel veel vertellen over herstel. Herstel staat dan vaak symbool voor doelstellingen waarbij er naar gestreefd wordt om terug de oude persoon te worden. Soms wordt dit doel zo fel nagestreefd dat de persoon terug ziek wordt. Ik vind de term herstel van toepassing bij mensen, die
bijvoorbeeld één of twee opnames gehad hebben.
Bij meerdere opnames is het zoiezo afwachten of er niks geraakt is in de hersenen. Dan kan je beter op volgende manier herstellen:
“Anders leven” waarbij je op een rustig tempo je gevoeligheid een plaats geeft (je weet van jezelf welke eigenschappen er gevoelig zijn voor je ziektebeeld en je weet hiermee om te gaan), er is ruimte voor je gezin, vrijwilligerswerk/werk.
Je hebt je leven anders ingericht en je streeft niet langer de persoon van vroeger te worden. Je bent stap voor stap vooruitgegaan (er was ook ruimte voor eens een stap achteruit).
Jeroen,
In één van je vorige blogs heb ik je een kersttafel met heel veel licht toegewenst. Ik denk dat ze de tafel al aan het dekken zijn wat je bent op de goede weg.