Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Ik krijg naast de stemmingsstabilisator Lithium ook het antipsychotica Cisordinol, waar ik zwaar somber en suïcidaal van word.
In 2011 heb ik het goed gedaan op alleen Lithium en zou dat nu weer graag willen, maar mijn behandelaar zegt dat dat nodig is om mij stabiel te houden. Terwijl dit helemaal niet het geval is, aangezien ik me er zwaar slecht onder voel en totaal geen kwaliteit meer van leven heb.
Wat kan ik doen om hiervan af te komen?
Het korte antwoord is: de klant is koning. Het gaat om jouw lichaam en jouw ervaringen. Als je het eerder goed deed met alleen lithium heb je alle recht om dat opnieuw te proberen.
Je mag risico’s nemen – zeker als het gaat om je eigen kwaliteit van leven. Je behandelaar mag je niet tegenhouden als jij dat risico wil nemen. Hij moet je daarin steunen. Dat is hoe de moderne geneeskunde werkt!
Mijn advies is om de volgende keer dat je de behandelaar ziet je iemand meeneemt die je steunt in je wens om te stoppen met de cisordinol.
Je moet ook je behandelaar uitleggen dat het gaat om “samen beslissen” en dat het in de psychiatrie gebruikelijk is om in dit soort gevallen te varen op de wensen van de patiënten.
