Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Beste Jim,
Mijn dochter is momenteel opgenomen in een ggz-kliniek. Ik zie geen verbetering of stabilisatie terwijl ze er al 6 maanden verblijft. Ze is psychotisch en heeft momenteel geen ziektebesef. Wel heeft ze heldere momenten.
Hoelang kan een psychose aanhouden?
Bestaat er kans dat ze niet meer beter wordt?
Door de privacywet heb ik helaas nog steeds geen gesprek gehad met haar behandelaar, vandaar dat ik u benader.
Met vriendelijke groeten.
Hey Y.,
Heftig voor je…het spijt me te horen dat je dochter zo’n moeilijke tijd doormaakt. Het is begrijpelijk dat je je zorgen maakt over haar vooruitgang en herstel. De duur van een psychose kan sterk variëren afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de onderliggende oorzaak van de psychose, de behandeling die wordt gevolgd, en de individuele respons op deze behandeling. Sommige mensen ervaren een eenmalige psychotische episode die weken tot enkele maanden kan duren, terwijl anderen mogelijk langere perioden van heel soms enkele jaren of terugkerende episoden ervaren.
Behandeling van psychose, vooral in een gespecialiseerde omgeving zoals waar je dochter verblijft, is gericht op het verminderen van de symptomen en het werken aan herstel. Dit kan medicatie omvatten, zoals antipsychotica, evenals psychotherapie en ondersteunende zorg. Bij sommige mensen treedt relatief snel verbetering op, terwijl het bij anderen langer kan duren voordat er merkbare vooruitgang is.
Wat betreft de vraag of je dochter volledig zal herstellen, is dit afhankelijk van vele factoren, waaronder de aard van haar psychose, hoe goed ze reageert op de behandeling, en de ondersteuning die ze ontvangt tijdens en na haar verblijf in de kliniek. Hoewel volledig herstel mogelijk is, ervaren sommige mensen blijvende symptomen of beperkingen waar ze mee moeten leren omgaan. Het is ook mogelijk dat er perioden van verbetering zijn gevolgd door momenten waarop de symptomen weer opvlammen.
Het gebrek aan communicatie met de behandelaar van je dochter vanwege privacyregels kan mega-frustrerend zijn. Het is echter belangrijk om te weten dat je, als ouder, het recht hebt om betrokken te zijn, vooral als je dochter jouw steun nodig heeft. Ik zou je aanraden om contact op te nemen met de instelling om je zorgen uit te spreken en te vragen naar de mogelijkheden voor een familiegesprek of een update over haar behandeling, binnen de grenzen van wat wettelijk is toegestaan. Je kunt ook contact zoeken via de familievertrouwenspersoon van de instelling.
Je kunt de behandelaars voorstellen om haar te verwijzen voor een second opinion opname bij bijvoorbeeld UMC Utrecht als ze er niet uitkomen.
Hope this helps Y. en veel sterkte voor je dochter en jezelf…
Groet,
Jim
