Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Ik ben moeder van een 24-jarige zoon met een langdurige psychose, bijna 1,5 jaar. Gebruikt nu Clozapine en kan dit in combinatie met ECT gaan doen. Wij zijn hier voor – is er iets op tegen?
Kan de psychose overgaan op een andere manier? Is dat beter? Realistisch?
Beste F,
Belangrijk is dat naast jullie, de ouders, ook je zoon er achter staat. Als jullie het met zijn 3-en eens zijn dan kun je het zeker proberen.
ECT kan gezien worden als een laatste poging – een soort ultieme escalatie van het medische model van psychosebehandeling – en soms lukt het inderdaad om de psychose te verminderen op deze manier, alleen over het algemeen houdt het effect niet lang aan.
Hoe het precies werkt weet men niet.
De bijwerkingen zijn jullie gecommuniceerd, neem ik aan, inclusief (over het algemeen voorbijgaande) geheugenveranderingen.
Andere manieren zijn: psychotherapie (maar daar kan niet iedereen met psychose goed mee behandeld worden), sociale activiteiten met andere mensen in combinatie met gestructureerde bezigheden (maar dat kan soms moeilijk in gang worden gezet als iemand ernstige psychose heeft), andere medicatie, stoppen met medicatie, een herstelwerkgroep (maar om mee te kunnen doen moet je niet al te psychotisch zijn).
