Veel gezochte termen

De PsychoseNet Kennisbank

Beantwoord door

Auteur

expert avatar

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Hoe kan ik mijn situatie van passiviteit doorbreken?

Vraag

Beste meneer Van Os,

Na jaren van vele psychosen (sinds 2013) ben ik erg passief. Al vier tot vijf jaar kom ik nauwelijks van de bank af. Volgens mijn behandelaar zijn dit negatieve verschijnselen na langdurige psychosen. Volgens haar is hier niets meer aan te doen. Verder gaat het goed met mij, alleen dus erg initiatiefloos en ik vind niets interessant.

Weet u misschien hoe ik deze situatie kan doorbreken?

Alvast hartelijk dank en vriendelijke groeten.

Antwoord

Beste C.,

Dank voor schrijven! Klinkt inderdaad alsof de motivatie en het initiatief aan de lage kant is.

De meest voor de hand liggende oorzaak is de medicatie. Antipsychotica werken, door je wat onverschillig te maken – hierdoor worden je motivatie en je energie minder die vervolgens worden geduid als ‘negatieve symptomen’. Het zijn inderdaad negatieve symptomen maar de oorzaak is de medicatie. Wat je zou kunnen doen is proberen in overleg met je voorschrijver de dosis te verlagen om te kijken of dat verschil maakt.

Verder zijn er algemene dingen die je kunt doen, zoals hieronder beschreven. Dit is hard werken, maar het kan wel. Wat heel erg kan helpen is een herstelcoach (via de Wmo) of ervaringsdeskundige die je hierbij kan bijstaan. Ben je al in contact geweest met een ervaringsdeskundige c.q. hertselcoach? Is er een herstelacademie in de buurt waar je naartoe kan gaan? Zij kunnen je ook goed helpen daar….

Dit zijn de algemene dingen die je kunt doen:

  • Stel haalbare doelen. Begin met het stellen van kleine, realistische doelen die je kunt bereiken. Dit kan iets eenvoudigs zijn, zoals elke dag een korte wandeling maken of een huishoudelijke taak voltooien. Het bereiken van deze doelen kan je zelfvertrouwen vergroten en je motiveren om verder te gaan.
  • Zoek sociale ondersteuning. Contact houden met vrienden en familie kan een belangrijk onderdeel zijn van je herstel. Probeer regelmatig af te spreken of contact te houden via telefoon of berichten. Je kunt ook overwegen om deel te nemen aan een steungroep voor mensen met vergelijkbare ervaringen.
  • Overweeg therapie c.q. contact met een herstelcoach. Als je dat nog niet hebt gedaan, kan het nuttig zijn om met een therapeut of psycholoog te praten. Zij kunnen je helpen om de onderliggende problemen aan te pakken die bijdragen aan je inactiviteit, en je begeleiden bij het ontwikkelen van copingstrategieën.
  • Focus op je interesses. Probeer te ontdekken wat je interessant of plezierig vindt en focus op die activiteiten. Dit kan je helpen om je passie en energie te hervinden. Het is belangrijk om geduldig te zijn en jezelf de tijd te geven om je interesses te herontdekken.
  • Maak een dagelijkse routine. Het creëren van een gestructureerde dagelijkse routine kan je helpen om je leven weer op de rails te krijgen. Probeer elke dag op dezelfde tijd op te staan, regelmatig te eten en beweging in te plannen.
  • Wees geduldig met jezelf. Herstel kan een langzaam en geleidelijk proces zijn, dus het is belangrijk om geduldig te zijn met jezelf. Probeer jezelf niet te veel te pushen, maar vier elke vooruitgang die je maakt.
  • Overweeg een second opinion. Als je behandelaar aangeeft dat er niets meer aan te doen is, kan het de moeite waard zijn om een second opinion te vragen bij een andere professional. Er kunnen andere behandelingsmogelijkheden zijn die je nog niet hebt geprobeerd.

Groet,

Jim

Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie null
Beantwoord door: Jim van Os op 13 april 2023

Gerelateerd

Meer over

Hulp & Herstel
Psychosegevoeligheid

Lees ook