Hallo Dirk,
Soms is het lastig om dwanggedachten te onderscheiden van stemmen. Iemand kan intern gedachten horen. Als iemand niet de indruk heeft dat het geluid van een externe bron komt, maar zich realiseert dat het een gedachte is, maar tegelijkertijd deze gedachten constant negatieve dingen zegt (zoals dat je anderen of jezelf pijn moet doen, ‘het lukt je toch niet’, ‘sukkel je moet leiden’, ‘je stelt je aan en verzint alles’), is er dan sprake van dwanggedachten of zijn dit stemmen (intern)?
In dit geval is er een constante strijd tussen die negatieve stemmen (die hij niet hardop hoort) en eigen gedachten, waarbij de negatieve stemmen harder schreeuwen. Het is een negatieve stem die ongewild steeds door het hoofd schreeuwt en die sterker is dan ‘eigen gedachten’. Het ingewikkelde is dat deze negatieve gedachten/stemmen inmiddels als egosyntoon worden ervaren. Er zijn geen dwanghandelingen. Hopelijk kunt u mij duidelijkheid geven en het onderscheid uitleggen. Wat is het verschil tussen interne bron of externe bron? En wordt er bij het horen van stemmen vaker gedacht dat het van de persoon zelf is?
