In deze Jer en Jer op vrijdag een gedicht van Jeroen Kloet, waarin ‘het gespannen zijn’ centraal staat.
Overspannen
Hoogspanning in de lucht
Waar blijft de ontlading?
Gebukt gaan onder iedere zucht
Slachtoffer van eigen bedrading
Onmogelijk te bereiken
De blauwe hemel daarboven
Zoveel spanning doet een mens bezwijken
Als men niet in haar verlossing kan geloven
De wijdsheid van het blauwe gewelf
Het drukkende van de gespannenheid
Helder leren zien kan men alleen zelf
Als je leert hoe voor jou de spanning wijkt
Fotocredits: Jeroen Kloet
Jeroen Kloet is psychiater en kampt zelf met een wiebelige geest. Hij blogt op persoonlijke titel. Hij heeft de intentie om deze twee kanten van de behandeltafel meer tot elkaar te brengen. Hij is initiatiefnemer van het Anti Stigma Café, een initiatief om stigma rondom psychische kwetsbaarheden te doen verminderen.
Meer lezen?
Je vindt via deze link een overzicht van de blogs van Jeroen Kloet.
Meer informatie:
het gevoel val ontlading en verlossing is heerlijk. Alleen dat al is een streven om door te gaan. Soms heb ik ook last van spanning, maar het komt altijd goed. Lekker genieten van verlossing en ontlading and don’t look back….
Mooi gedicht en mooie foto trouwens. Je zou daar een leuk feestje kunnen bouwen.
Dit is precies hoe ik me meer dan een jaar voel, bedankt voor dit bericht. Ik heb al meer dan een jaar last van spanningen thuis, op vrijwiligerswerk, als ik ergens naartoe moet, s’avonds overdag…soms is het ondragelijk en een eind is niet in zicht..
Mooie woorden Jeroen. Inderdaad het helder zien kan je alleen zelf. Daarnaast kunnen anderen wel meekijken en je anders leren kijken zodat je zelf meer ziet! Maar uiteindelijk, je bent wat je zelf ziet, ervaart, denkt, voelt en wilt. En dat dit spanning geeft… dat kan flink lastig zijn ja. Mooi hoe je dit omschrijft.