Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Rubriek ‘Wat zou jij doen?’: Ik schaam me voor mijn zoon

Wat zou jij doen-05

Mijn zoon van 38 jaar is meerdere keren psychotisch geweest. Na een psychotische periode volgt een depressie. Vanaf zijn 18de heeft jij zes keer een ernstige psychose gehad.

Natuurlijk maak ik me als vader zorgen om mijn kind. Maar ik merk in toenemende mate dat ik me ook schaam voor zijn situatie. Tijdens verjaardagen of personeelsborrels of op de club, komt geheid de vraag: ‘Hoe is het nu met…?’
Ik heb het gevoel dat ik hem verloochen als ik het afkap maar wil ook niet steeds uitleg geven over zijn psychische kwetsbaarheid.

Hoe ga ik hier beter mee om?

Harold (59), Hellevoetsluis


Iedere week behandelen we een dilemma van een lezer in ‘Wat zou jij doen?’ Kijk voor het dilemma van deze week op onze Facebookpagina en laat daar of hieronder jouw mening of advies achter. Zo helpen lezers elkaar!

Wil je zelf een vraag vraag voorleggen? Stuur je vraag naar redactie@psychosenet.nl

Reacties

4 reacties op “Rubriek ‘Wat zou jij doen?’: Ik schaam me voor mijn zoon”

  1. SilverliningSunshine

    Beste Harold, ik merk dat je juist je best doet voor je zoon en om hem geeft, dat is super! Hoe komt het dat je het gevoel hebt dat je hem verloochen? Ik zou zeggen, zeg alleen dat gene wat je erover kwijt wil, hoe lang of kort je daar op dat moment behoefte aan hebt. Je kan dat mensen ook aangeven dat je op dat moment er even niet te diep op in wil gaan (maar miss een andere keer wel?). Het gaat mensen niks aan wat je graag voor jezelf zou houden. Wat dat schamen betreft, begrijp ik dat je je ergens veroordeelt over voelt, maar dat is niet nodig zolang jij weet wat je wel of niet voor je zoon doet! 🙂 blijft lastig natuurlijk.

  2. Guy

    Mag ik jullie beide (Harold en Maria) een dikke pluim geven voor het zorgen voor jullie zoon. Het vraagt veel moed om telkenmale na een herval in een psychose de draad terug op te nemen. Het is aan buitenstaanders en collega’s moeilijk om een juist beeld te geven van wat jullie doormaken in de thuissituatie. Ik heb ook al gemerkt dat mensen niet altijd de tijd willen maken om te luisteren naar je verhaal. Ik denk dat je zeker niet het gevoelen mag hebben dat je je zoon verloochen als je onder collega bepaalde zaken over thuis verzwijgt. Mag ik jullie veel hoop en moed wensen. Zelf ben ik op mijn 17 jaar in een periode van vijf jaar vier keer langdurig voor een psychose opgenomen. De diagnose doen was zeker niet possitief, mijn ouders zijn net als jullie altijd achter mij blijven staan. (de rest van het verhaal kun je lezen op http://www.ervaringpsychose.be)

  3. Maria Vermeiren

    Ik schaam me zeker niet ,
    Maria .

  4. Maria Vermeiren

    Soms is het zeker niet gemakkelijk, het blijft mijn zoon ,,, die medicatie nodig heeft ,,, ik heb wel uitgelegd aan vele “VRIENDEN” wat er is, zijn psychose en andere problemen , maar zeker geen 10 X en ofwel nemen ze mij als vriendin maar dan hoort mijn zoon erbij , en die maakt wel zijn eigen keuze! en we zien samen wel , mijn kind is 48 j. we hebben zo wat onze afspraken hebben ook altijd onze GSM. bij. ja en zullen zo ouder worden zeker !

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *