Hope legt in deze blog uit hoe zij onrust en verwarring ervoer. En haar emoties leerde veranderen. Ze maakt onderscheid tussen kinderlijke en volwassen emoties. “Oefenen van kinderlijk naar volwassen gevoel is lastig. Herhalen, herhalen en herhalen tot de verandering in je systeem zit.”
De grondtoon in mijn leven is verdriet
Een groot verdriet nu is dat mijn kinderen afstand nemen, waardoor ik mijn drie kleinkinderen niet mee kan maken. Ik hoop dat ik nog de tijd krijg om met mijn groeiende gezonde deel hen te ontmoeten en een gezonde band op te bouwen.
Het voert te ver om mijn hele zoektocht te beschrijven. Ik zal me in deze blog beperken tot het uitleggen wat voor mij onrust/verwarring was en het veranderen van emoties. Het uitleggen van het verschil tussen kinderlijke en volwassen emoties en het oefenen van kinderlijke naar meer volwassen emoties. Met de kanttekening dat we niet perfect hoeven te worden.
Ik pretendeer in deze blog niet volledig te zijn met het beschrijven van kinderlijke en volwassen emoties. Ook het veranderen beschrijf ik maar summier.
Ik heb in mijn leven vaak een spagaat in mijn gevoel ervaren
Dat is hetzelfde als verwarring/onrust in mijn optiek. Ik zat gevangen in mijn overlevingspatronen en beschadigde deel.
Overlevingsdeel: Pleasen, geleerd in mijn opgroeien (kinderlijke emotie)
Beschadigd deel (dissociatie): Angst (levensangst) ontstaan door trauma. Door angst verdween ik in niemandsland en sloeg ik niets op in mijn werkgeheugen.
Mijn masker was mijn overlevingsdeel. Bij het voelen van de emoties van anderen en de angst in mezelf, schoot ik in niemandsland (dissociatie). Totdat ik medicijnen ging gebruiken, ging ik van mijn overlevingsdeel naar mijn beschadigde deel en terug. Mijn gezonde deel kwam heel af en toe aan bod, echter heel weinig.
Gezond deel = eigenheid. Grenzen aangeven = volwassen emotie. Wat wil ik, wat vind ik, wat zegt mijn intuïtie?
Een voorbeeld van oefenen is mijn perfectionisme beïnvloeden naar ‘goed genoeg’
Ik ben begonnen met in plaats van 60 minuten fietsen op de fitness naar 59 minuten. Was ik gewend aan 59 minuten, dan werden het 58 minuten enzovoort. Tot 45 minuten. Daarnaast maakte ik bewust kleine ‘foutjes’. Bijvoorbeeld een glas op de aanrecht laten staan. Ik was gewend om alles netjes in de vaatwasser te zetten.
Bij mijn perfectionisme hoorde dat ik gelijk alles op orde moest hebben. Als ik het NU niet deed, in orde maakte, dan had ik een vervelend gevoel: boos op mezelf/gefrustreerd. Tegelijkertijd met het anders leren doen, herhaalde ik in mijn hoofd: “ik mag fouten maken”.
Het was oefenen
Denken: “ik mag fouten maken”
Doen: kleine dingen anders doen (zie voorbeelden)
Voelen: de weerstand in je lichaam (dat kan heel lastig zijn in het begin)
Ik haal kinderlijke en volwassen emoties uit elkaar.
Kinderlijke gevoelens ontstaan vanuit kwetsbare plekken in je ziel om gezien te willen worden en afwijzing voor te zijn. Kinderlijk gevoel is een goed gevoel krijgen bij wat in de volwassenheid niet goed is voor je zoals: teveel meegaan met anderen.
Ik heb veel over me heen laten lopen
Volwassen gevoel ontstaat als je leeft vanuit je eigen behoeftes, vanuit je eigen drijfveren. Met de kanttekening dat evenwicht tussen aandacht voor jezelf en anderen van belang is. Als mens heb je andere mensen nodig.
Oefenen van kinderlijk naar volwassen gevoel is lastig.
Gevoelskwadrant:
Je dient dan een aantal maanden te oefenen voordat je een goed gevoel krijgt bij grenzen trekken. Door de onrust heen oefenen
Veranderen kan.
Heel veel heb ik met behulp van mijn ratio geordend
Bij het ordenen van mijn emoties heb ik mijn ratio nodig gehad. Er wordt vaak gezegd: “luister naar je gevoel”. Echter je gevoel kan je op het verkeerde been zetten (zie gevoelskwadrant).
Herhalen, herhalen en herhalen tot de verandering in je systeem zit. Het duurt altijd langer dan dat je wilt.
Ik ben ervaringsdeskundige en professioneel deskundig in het omvormen van negatieve patronen in denken, doen en emoties
Mijn missie is het door te geven aan degenen die het nodig hebben en het willen
In mijn werkleven, wat nu stil ligt buiten telefonische consulten vanwege de coronacrisis, geef ik praktische, concrete opdrachten en ik krijg een goed gevoel als cliënten zich daardoor beter leren voelen. Met andere woorden meer grip krijgen op zichzelf. Meer leren leven vanuit hun eigen kracht.
Veranderen kan. Van psychiatrisch probleem naar gezondheid. Leren je beter te voelen is mogelijk. Ik ben het bewijs. Het is niet makkelijk.
Hope (pseudoniem) is werkzaam als psychosomatisch fysiotherapeut, haptonoom en coach. Ze is existentieel getraumatiseerd op ongeveer tweejarige leeftijd en emotioneel verwaarloosd. Het heeft haar leven bepaald en richting gegeven.
Meer informatie:
- Waar zijn mijn emoties?
- Het proces van bewustwording; ervaringsverhaal (deel 1)
- Het proces van bewustwording – ervaringsverhaal (deel 2)
Geef een reactie