Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Het proces van bewustwording – ervaringsverhaal (deel 1)

Bewustwording

Hope schrijft in deze blog over haar bewustwordingsproces. “Bewustwording is van groot belang en kan heel lastig zijn. Het is het begin van het veranderingsproces. Ik oefende tegen blinde muren. Ik wist niet wat erachter zat.”

Het veranderen is het meest moeilijk, dat is oefenen, oefenen en oefenen

Ik ben zo ongeduldig geweest. Je denken dirigeert wat je wil. Het is van belang dat je de kleine stapjes ziet die je zet. Veelal wordt er teveel gefocust op het einddoel. Ik heb dat ook gedaan.

Je dient maanden te oefenen om het in je systeem te krijgen. Het automatiseren heeft herhaling nodig.

Ik vergelijk het met sommen leren maken

Hoe vaak herhaal je dezelfde sommen om het goed in je systeem te krijgen. Per persoon is het ook verschillend. De een heeft meer oefening nodig dan de ander.

De verschillende lagen in onszelf:

Omgeving/ gedrag:

Ik leefde mijn leven vanuit aangeleerd gedrag en vanuit mijn omgeving. Ik was veel te veel bezig met wat anderen van me vonden en wilde voldoen aan de verwachtingen van de omgeving.

Ik hield veel te veel rekening met de emoties van anderen, en stond niet stil bij mijn eigen emoties en behoeftes.

Naar schatting leeft vijfennegentig procent van de mensen zijn leven vanuit de comfortzone. Dat wat je gewend bent en wat je geleerd hebt of leert gedurende je leven. Uit de comfortzone stappen is lastig. Veranderen geeft onrust

Ik schrijf nu tijdens de coronacrisis.

Ik signaleer erg veel onrust

De schijnbare zekerheid wordt aangetast. Ik heb geleerd te pleasen in mijn opgroeien. Nee leren zeggen was een grote klus voor mij. Eerst moest ik bij mezelf een emotionele hobbel over. Ik kreeg geen aanmoediging maar tegengas van de omgeving.

Je wordt wel egoïstisch“, werd dan regelmatig gezegd. Vanuit hun eigen optiek, want het is lastig als iemand niet meer doet wat hij wil. Erg lastig als je al een negatief zelfbeeld hebt. Nu weet ik dat ik leerde gezond egoïstisch te worden.

Vaardigheden:

Een diepere laag is ons vermogen om te veranderen. De medicatie was een pleister op de gaten in mijn ziel en daarop kon ik gaan bouwen door te oefenen. Voor mijn medicijngebruik zakte ik regelmatig weg in een groot gat, in niemandsland. Door mijn angst schoot ik in mijn beschadigde deel. Ik was depressief en huilde urenlang. Ik wist niet waarom.

Nu weet ik dat er heel veel tranen vanuit mijn jeugd vastzaten

En het was een stukje zelfmedelijden, omdat ik geen idee had wat ik eraan kon doen (onvermogen).

Ik weet nu dat mensen die klagen niet weten hoe ze er anders mee om kunnen gaan. Ze hebben niet het inzicht en/of het vermogen om het anders te doen. Ik begrijp dat als ik naga hoeveel ik heb geoefend en hoe moeilijk het was om mijn vastzittende, roestige machine te laten werken op een manier die voor mij goed was. Ik oefende tegen blinde muren. Ik wist niet wat erachter zat.

Depressie is in mijn optiek niet leven vanuit je eigenheid en niet weten hoe het anders te doen.

Belemmerende overtuigingen in mijn denken:

Ik had een scheve bril op naar mezelf. De mensen on mij heen deden het goed, ik deed alles verkeerd. Ik voelde me goed bij mensen die niet goed waren voor mij. Ik ben onveilig gehecht.

Ik leerde leven met mensen die emotioneel niet goed waren voor mij

Ik heb daardoor ook keuzes gemaakt die niet goed waren voor mij of vanuit mijn weten nu. Ik had niet het onderscheidingsvermogen om de voor mij goede mensen te kiezen. Ik maakte me emotioneel afhankelijk. Ik ging uit van mijn eigen beperkte wereldbeeld, ik liet niemand toe in mijn nare wereld. Ik had continue een boos stemmetje in mijn hoofd, ik deed nooit wat goed.

Ik accepteerde mezelf niet

Ik nam mezelf niet serieus. Ik liet mezelf niet zien. Ik liet mijn emoties nauwelijks zien. Boosheid uitte zich incidenteel als het opgestapeld was; heftig en ongenuanceerd. Verdriet in urenlang huilen. Bij het voelen van angst schoot ik in niemandsland.

Bij rust nemen kwam ik mijn onrust tegen in mijn lichaam en denken. Ik voelde de emoties van anderen en ging daarmee aan het werk. Ik kon niet tegen kritiek, ik voelde het als een persoonlijke aanval(afwijzing).


Hope (pseudoniem) is werkzaam als psychosomatisch fysiotherapeut, haptonoom en coach. Ze is existentieel getraumatiseerd op ongeveer tweejarige leeftijd en emotioneel verwaarloosd. Het heeft haar leven bepaald en richting gegeven.

Meer informatie:

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *