Marieke schrijft over spirituele heling. Ze heeft in het verleden meerdere zware psychoses gehad en het label bipolaire stoornis type 1 gekregen. In deze psychosetijd werd haar geadviseerd vanuit de GGZ om niet met spiritualiteit bezig te zijn. Zo eigenwijs dat ze was heeft ze juist haar heling in spiritualiteit gevonden.
Marieke ontdekte: “Als je omhoog wil groeien, heb je eerst in de diepte te groeien.” Oftewel, éérst aarden. Haar menselijkheid omarmen en het volledig aanwezig zijn in haar lichaam, heeft haar werkelijk spiritueel doen laten groeien.
Een boom is stevig geworteld
Hij is stevig geworteld in de grond en kan daardoor hoog reiken naar de hemel. Door dit grote wortelnetwerk, wat een stevig fundament vormt, kan een boom hevige stormen doorstaan. Als hoge bomen geen diepe wortels groeien, zullen ze uiteindelijk uit balans raken en vallen ze sneller om bij een storm. Dit is bij mij ook gebeurd.
Lange tijd meende ik heel spiritueel te zijn maar ik zweefde ergens hoog in de wolken en miste ik aarding in mezelf. Ik was veel bezig met het helen van vorige levens, had een fascinatie voor hoe het universum werkte, stond totaal niet met beide voeten op de grond. Daardoor was ik behoorlijk zweverig. Ik wilde van mij ego afkomen en daardoor zat ik juist veel in mijn hoofd. Nu zie ik dit ook als een vorm van “zweverig zijn”.
Ik reikte hoog naar boven maar het fundament in mijzelf ontbrak. Na mijn eerste psychose in het najaar van 2017 werd het mij duidelijk dat ik met hele aardse dingen bezig moest zijn. Dit werd mij ook geadviseerd vanuit de GGZ en daarbij zeiden ze met klem om niet met spirituele zaken bezig te zijn. Met aardse dingen bezig zijn, dat was precies wat ik nodig had, maar ik had ook een groot verlangen naar “Thuis”. Het thuis zijn ín de Bron.
Boeken inspireerden me
Naast deze aardende bezigheden waren er ook een aantal spirituele boeken die mij enorm inspireerde en raakte. Zowel het boek van Eckhart Tolle ‘De kracht van het Nu’ als die van Vera Helleman ‘Moeiteloos jeZelf zijn’ werden mijn gids in een donkere en moeilijke tijd.
Het mooie aan deze spirituele leraren is waar ze over spreken voor mij juist ook heel aardend heeft gewerkt. Het leerde mij om mijn gedachtes niet zo serieus te nemen, maar de observator te worden van al dit denken.
Ik werd mij bewust dat ik vaak dacht aan het verleden en de toekomst, en ik heel veel in mijn hoofd zat. Zo maakte ik mij zorgen doordat ik niet meer mee kon in de maatschappij omdat ik was uitgevallen door de psychoses, en ik begon te zien dat ik mijn eigen lijden met mijn denken creëerde. Ik kwam meer uit mijn hoofd, met mijn aandacht in het Nu, in mijn lichaam: Ik ben niet “mijn” gedachtes, maar hetgeen dat dit kan waarnemen. Ik ben de observator, ziel, bewustzijn, deel van een groter geheel.
In contact met mijn ‘Zijnslaag’
Steeds meer kwam ik in contact met een diepere laag in mijzelf, ik noem het de Zijnslaag. Ik begon de verbinding te voelen die er altijd al was, maar omdat ik met mijn aandacht vrijwel continu ergens anders was, zag ik deze over het hoofd. Daarbij begon ik mij te verdiepen in het werk van Vera Helleman, over energetische logica en hoe emoties ons kompas zijn. Ik leerde hoe ik om kan gaan met de moeilijke menselijke kanten die ik ervaarde in mezelf. Ik leerde dat emoties en gevoelens de taal zijn van de ziel, en dat emoties er altijd voor ons zijn, nooit tegen ons.
Mijn menselijkheid omarmen en mijzelf daarin compleet accepteren, was een grote stap in mijn spirituele groei. Doordat alle emoties er mochten zijn in totale acceptatie, konden ze transformeren in de ruimte die ze kregen.
Ik leerde de boodschappen verstaan die alle emoties in zich dragen
Ik begon te zien dat ware spiritualiteit niet gaat om het overstijgen van je menselijkheid, maar het tegenovergestelde: het omarmen van je menselijkheid. In plaats van hoog zweven in de wolken, ging ik naar het écht hier zijn op deze aarde met elke vezel in mijn lichaam. Het leven ten volle leven, met al mijn menselijke kanten.
De kanten die ik niet leuk vond aan mezelf kregen een plek in mij
Dat alleen al was helend. Deze verandering in mijzelf bracht mij aarding en tegelijkertijd kwam ik thuis in mijzelf. Hiermee voelde ik ook weer de verbinding met “Thuis”, met de Bron: daar waar we allemaal vandaan komen, en weer naar terug keren. Naar deze verbinding verlangde ik enorm toen het niet goed met me ging. Het bracht me een gevoel van rust, innerlijke vrede en gedragenheid toen ik weer contact kreeg met deze spirituele dimensie in mijzelf. Het geluk in mijzelf begon te groeien en groeien, en ik kwam erachter dat geluk mijn natuurlijke-staat-van-zijn is: het is wie ik ten diepste Ben.
Steeds meer begon het licht in mijzelf te groeien, wat helend is geweest. Waar hemel en aarde elkaar ontmoeten, dat is voor mij ware spiritualiteit. Ik zie ons lichaam als DE plek waar deze twee zich kunnen verenigingen
We zijn spirituele wezens met een menselijke ervaring
Niet andersom, dat we mensen zijn met een spirituele ervaring. Het voelt voor mij dat ik hier ben om mezelf in een menselijk jasje te ervaren. Dat ik als mens expressie kan geven aan de ziel die ik ben, hier op deze aarde, vanuit de verbinding met de Bron, God, Allah, de Schepper, of welk woord je hieraan wil geven. Ik ervaar en weet in mijn hart dat ik onderdeel ben van een groter geheel en wanneer ik voor mijzelf zorg, zorgt het Leven voor mij. Dat is de levenshouding die ik heb waardoor ik leef vanuit een diep vertrouwen, verbonden met alles en iedereen om mij heen.
Aarden, aarden, aarden, is iets wat ik blijvend doe. Hoe dieper de wortels, hoe hoger ik spiritueel kan groeien. En daarbij…
Heaven is under our feet as well as over our heads
~ Henry David Thoreau
Meer lezen over Spirituele heling?
Heb je een vraag over spirituele heling?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem. Ook over spiritualiteit.
Ken je de PsychoseNet Shop al?
Goede boeken over de Nieuwe GGZ, Psychosegevoeligheid, Trauma en nog veel meer!
Geef een reactie