Ik heb recht op… In Nederland zijn er allerlei geschreven en ongeschreven regels, wetten en natuurlijk plichten. Maar nooit had ik mij gerealiseerd dat we als mens ook ongeschreven en soms onbewuste rechten hebben.
Zoals het recht om erkenning te krijgen voor je gevoelens of het recht op een relatief fijn bestaan. Door het volgen van de WRAP cursus ben ik mij wederom eens gaan verdiepen in mijn rechten.
Ik staar nu al een uur naar mijn boekenkast, zoekende naar een boek dat mijn helderheid geeft over lastige levenskwesties en thematieken. Mijn DSM 5, ooit zo gekoesterd staat stof te vergaren in de kast. Een dikke pil dat nu alleen dient als opvulling van de collectie hulpverleningsboeken. Mijn ogen gaan verder naar de boeken over methodieken, protocollen, diagnostiek. Ik realiseer mij dat in deze boeken weliswaar de kern staat omschreven van de hedendaagse handelingswijzen maar niet waar de essentie en kern ligt van de vraagstukken waar we haast allemaal tegenaan lopen.
Wetboeken
Mijn filosofiehoeken geven wellicht meer richting aan het denken en handelen in het warrige bestaan hier op aarde. Of die perfecte roman die waarachtig de puurheid van liefde omschrijft. Afijn, plots valt mijn oog op de sectie Wetboeken. Boeken die tijdens mijn psychotische episode overigens een belangrijk rol speelden. Op grote posters had ik in mijn verwardheid omschreven wat recht en onrecht is volgens de wet. De frustratie en boosheid waren hierdoor ook voor de buitenwereld invoelbaar.
Om een lang verhaal kernachtig te beschrijven…Na letterlijk en figuurlijk gestoord verklaard te zijn heb ik mijn zelfstudie rechten maar aan de wilgen gehangen. Maar plots, na jaren afwezigheid kwamen die verdomde rechten weer terug in een andere hoedanigheid. En nu heb ik ze onder mijn arm, in mijn rugzakje of zoals de WRAP omschrijft in mijn gereedschapkistje.
Alsof er een lampje in mijn hoofd aangaat, besef ik mij dat dit geen complexe materie of vraagstuk is. Want ondanks al het onrecht in de wereld, en in mijn leven heb ik recht op fijn bestaan. Recht op het uiten van mijn gevoel. Recht op betekenisvolle relaties. En recht op nog heel veel meer.
Misschien is het tijd om mijn eigen recht te gaan herschrijven.
Meer lezen over de WRAP?
- Herstelverhaal verder gaan na ontregeling en crisissen 1
- Herstelverhaal – verder gaan na ontregelingen en crisissen 2
- Frisse blik op kwaliteit in de GGZ – Congresverslag
- WRAP – Trimbos
Als je vindt dat PsychoseNet recht heeft op steun…
3 reacties op “WRAP – Ik heb recht op…”
Je kunt wel recht hebben gevoelens te uiten, maar als je daar vervolgens om wordt gehaat, gediscrimineerd, bedreigd of vervolgd, of nog ( veel) erger…. wat schiet je er dan mee op? En dat dit dan gebeurt, niet alleen door ‘gewone burgers’, maar ook en juist vanuit onze overheid?
Er zou een recht moeten bestaan om gevrijwaard te zijn van haat, geweld, uitsluiting, vervolging, marteling, bedreiging en minachting wanneer je je gevoel uit en laat bestaan.
Dat recht bestaat althans zeker niet in diverse psychiatrische/ psychische aandoeningen en dan vindt iedereen het ineens normaal om anderen voleldig kapot te maken vanwege die psychische stoornis. Dus de weg om basisrechten te verkrijgen in ons land is nog heel erg lang.
WHO heeft ook een cursus over mensenrechten
https://humanrights-etrain-qualityrights.coorpacademy.com/
Mooi geschreven. En herkenbaar. Ik vond het tijdens de WRAP training ook een verademing dat een deel van mijn wensen en verlangens, waar ik op andere plekken geen erkenning voor kreeg, ineens beschreven stonden als iets waar ik recht op had.
Dank voor je mooie blog.