Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Roel Hummelink

Roel Hummelink woont en leeft in de Achterhoek. Naast het schrijven van blogs is hij ervaringsdeskundige op het gebied van psychoses en timmert hij aan de weg om zichzelf en anderen weer een rol van betekenis te laten spelen op de Achterhoekse arbeidsmarkt met zijn pilot project Experience Community.

80 tot 100% afgekeurd worden – welke impact heeft dat op je bestaan?

80 tot 100% afgekeurd worden? Wat kunnen de consequenties zijn van de beslissing van de verzekeringsarts van het UWV?

Hoe groot de impact van een keuring kan zijn, weet Roel als geen ander. Hij vertelt hoe hij vol vertrouwen naar het UWV ging maar twee weken later de kous op zijn kop kreeg. Deze blog gaat over 80 tot 100% afgekeurd worden, over de gevolgen. De beslissing van de arts betekende dat zijn leven en toekomst er compleet anders uit zouden gaan zien.

Het was een goed gesprek wat ik had met de verzekeringsarts van het UWV. Ik vertelde hem mijn plannen om weer een rol van betekenis te kunnen zijn voor mezelf en anderen op de arbeidsmarkt. Ik heb mijn plannen toegelicht maar vertelde ook dat ik een jaar geleden een terugval had gehad en ik bijna in een tweede psychose terecht was gekomen. Gelukkig kon ik dit voorkomen door mijn gedachten te delen met mijn omgeving die ik voor de verandering gelukkig weer eens vertrouwde.

In het gesprek gaf ik aan dat als ik nog wat wilde betekenen op de arbeidsmarkt ik dit wel rustig aan op moest bouwen

Dit is een moeilijk acceptatieproces voor iemand zoals ik die in zijn kern vol zit met ambitie maar ook zichzelf erg hard is tegengekomen. Die vlotte jongen van vroeger vol met ondernemerschap en goede ideeën is na zijn psychose ook ineens een jonge man met sociale angst, depressieve momenten en veel minder concentratievermogen.

Twee weken na dat gesprek was daar ineens die brief van de verzekeringsarts met daarin de conclusie dat ik voor 80 tot 100% ben afgekeurd

Nogmaals in een psychose belanden door werkdruk zou desastreus zijn voor mijn psychische gezondheid en dat moest koste wat kost worden voorkomen. Ik was in het verleden door financiële problemen en een te hoge werkdruk immers in mijn eerste psychose terecht gekomen.

In eerste instantie wilde ik er niet aan

Bijna volledig afgekeurd zijn heeft voor je gevoel een enorme impact op je bestaan. Ga je bijvoorbeeld ooit nog op wereldreis, koop ik ooit nog mijn eigen huisje? Omdat ik inmiddels bijna 35 ben ga je je bijvoorbeeld ook afvragen of het verstandig is om een kind op aarde te zetten in een voor je gevoel psychisch en financieel onzeker bestaan. Allemaal vragen die het leven misschien wel kleur geven en die ik waarschijnlijk zonder psychose al wel beantwoord had.

Het verklaarde ook mijn plannen van de afgelopen periode

Plannen die ambitieus waren maar misschien ook wel voortkwamen uit bewijsdrang om in de gewenste versnelling dat verloren verleden ongedaan te maken. De keiharde realiteit is misschien wel dat je moet leren leven met je kwetsbaarheid en stap voor stap weer die weg omhoog moet vinden om in de verre toekomst die dromen waar te kunnen maken.

Meer lezen over het UWV en werk?

Fotocredits: suzan masereeuw

Reacties

3 reacties op “80 tot 100% afgekeurd worden – welke impact heeft dat op je bestaan?”

  1. Het is toch godgeklaagd dat je in Nederland een boek moet kopen om je daar doorheen te helpen terwijl we de hele wereld opvangen en begeleiden en alkes voor regelen ????
    Ik heb heel mijn leven gewerkt in de industrie waarvan 35 jaar ploegendienst en nu na 40 jaar arbeid en hartfalen moet ik het maar uitzoeken en een boek kopen !!!!!!!

  2. Jay (v) 29

    Ik ben op mijn 22 moeder geworden in 2017, kreeg een postnatale depressie die een postnatale depletie werd, ging bij de vader weg, belande 3,5 jaar op een kleine zolderkamer met een kind van 2-3-4-5.. tijdens corona.

    ik dacht dat ik wist hoe depressie voelde, maar depressie gaat nog veel dieper, suicidale gedachten en suicidaal zijn is ook merkbaar verschillend.. echt opgebrand zijn… ik lag pas kotsend in bed, hyperventilerend. Als ik een uitknop had had ik m ingedrukt maar ik kon nieteens meer bewegen…

    ik gin midden corona tijd in therapie, kwam erachter dat ik emotioneel mishandeld en verwaarloosd ben sinds mijn jeugd, sinds mijn 11e al ptss, vanaf +16 wel CPTSS te noemen, ik kreeg de stempel hoogbegaafd, asperger syndrome, alles viel op zn plek, snapte mezelf volledig, maar ook alles wat me aangedaan is, en hoe ik me bij situaties gevoeld heb, ik begrijp nu waarom ik me zo vaak terecht slecht voelde…

    Ik wil zo graag weer werken, maar ik krijg mn zoontje met geluk 5 minuten na start op school, leerplicht achter me aan… school, veilig thuis, wat iedereen van me vind als moeder; geweldig. ik krijg mezelf alleen niet verplaatst, niet optijd. 1,5 uur later kan ik er zijn..

    Door het niet optijd komen is mijn hele leven verziekt. en ik deed het niet express. ik moet me nogsteeds verklaren bij gemeente en andere instanties. wat betreft zoontje, die hoeft door mijn ervaring niet bang te zijn dat het hem overkomt. wel door de maatschappij. die gewoon geen begrip kan tonen…

    Ik heb geen idee waar ik heen wil. i feel ya, ik wil nog een tweede kindje, een groentje tuinje, een eigen bedrijf, reizen, een rijbewijs… ik kan mn dromen bijschroeven…

  3. Chantal

    Heel erg herkenbaar deze woorden en gedachten, zelf was ik nog niet eens 18 toen ik mijn diagnose kreeg en in korte periode vaker een terugval had na 10 maanden opname en keihard moeten knocken werd ik afgekeurd en met mediactie maar wel een vrij mens. Een vrij mens in beperkte lijnen nu zoveel jaar verder en toch moeder mogen worden en met trots! Alles is mogelijk als je maar openstaat voor wie je bent , en weet dat je er niet alleen voor staat!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *