Yasmaine schrijft over een hardnekkige illusie. De illusie van het maken van keuzes. “Het leven is niet volledig maakbaar.”
De maakbaarheid en illusie van het maken van keuzes is een hardnekkig vooroordeel in onze maatschappij en binnen de hulpverlening. Want je bent mentaal aan het lijden, in welke vorm dan ook… er zal wel een verkeerde keuze aan ten grondslag liggen.
In de praktijk kies je niet voor de lijdenis
en de pijn die mentale klachten met zich meebrengen. Vaak is het een toevallig samenraapsel van factoren dat ervoor zorgt dat je klachten ervaart. Echter het vooroordeel “je zal het er zelf wel naar gemaakt hebben” is hardnekkig. Dit zorgt ervoor dat ik moeite heb met het idee van maakbaarheid binnen gesprekken met hulpverleners en naasten.
Begrijp mij niet verkeerd, gezond leven en balans zijn zeker belangrijk. Genoeg slapen, geen drugs, teveel cafeïne of alcohol helpt velen. Net als regelmaat, sociale contacten onderhouden en beweging. Maar…dit wil niet per definitie zeggen dat wanneer je dit allemaal doet je niet psychotisch of in de war raakt. Het verkleint wellicht de kans dat dan weer wel.
Daarbij wanneer is iets een oprechte en bewuste keuze? Is het niet zo dat ons gedrag en gedachten veelal een gevolg van een onbewust mechanisme zijn, ontstaan door onze ervaringen? Maakt ons brein niet onbewust de keuze voordat wij hem bewust maken? En is het dan ook niet mede daarom dat gedrag het lastigste is om te veranderen? Constant bewust en reflectief leven is tevens een vermoeiende en frustrerende bezigheid.
Nee, ik pleit voor meer begrip en warmte
in plaats van de maakbaarheid en het begrip keuzes maar te stimuleren. Veel zaken in het leven zijn toevalligheden, of iets dat je overvalt en overkomt. Wat niet wil zeggen dat je zelf niets kunt doen. Maar constant de nadruk leggen op “je moet andere keuzes maken” is een extra druk en een immense opgave voor velen.
Laten we dan ook accepteren dat kwetsbaarheid, in welke vorm dan ook, bij het leven hoort. En we zijn allemaal mens, met ons eigen rugzakje. Het leven is dan ook niet volledig maakbaar en naar onze eigen hand e zetten.
Wel kunnen we rust en bezinning vinden. Hetzij door warme chocolademelk, een goed gesprek of iets anders fijns. Ik wil graag wat meer liefde en warmte terug zien in de hulpverlening en maatschappij. Tolerantie, begrip voor elkaar. Dat zou ieders leven een stuk mooier maken. En dat helpt zeker.
Foto creative commons (piqsels)
Meer lezen?
Geef een reactie