Fotocredits: Woordelaas, voor meer ga naar Woordelaas zijn portfolio.
In dit ervaringsverhaal over psychose en herstel deelt Woordelaas (pseudoniem) zijn persoonlijke reis door angst, verwarring en herstel. Hij vertelt over de donkerste momenten en de steun die hij vond bij hulpverleners en naasten. Een verhaal over overleven en opnieuw leren vertrouwen.
Triggerwarning: In deze blog worden heftige onderwerpen besproken, waaronder zelfbeschadiging. Vind hulp en ondersteuning bij: www.113.nl, 0800-0113.
We’re never gonna survive, unless we are a little crazy..
Deze zin uit een songtekst van een nummer van Seal kreeg ik jaren geleden ter ore van een vriendinnetje toen ik bezig was een gevecht te ondergaan en ten onder te gaan met dreigende stemmen die me dwongen mezelf te beschadigen met peuken, kokend water en allerlei soorten snijgereedschap, waaronder glas en mes.
Het was een schimmige wereld met onoverwinnelijke spoken en een heuse strijd tegen kosmische agenten. Veel later ben ik uit het oogpunt van gezondheid en voor een betere fysieke en mentale weerbaarheid bokstraining gaan volgen en leerde dat een bokswedstrijd over 12 ronden kan gaan, mits je er niet eerder uitgemept wordt. Om op mijn gevecht met de stemmen en de spoken in mijn hoofd terug te komen en je de crisissituatie duidelijk te maken; je zou kunnen zeggen dat ik me ver in de 11e ronde bevond, en al aardig in de touwen hing. Mijn leven bewoog zich in de zelfde bedompte sfeer als een scene tijdens zo’n wedstrijd, uitgeput en murw gebeukt, een wereld van pijn en lijden en de nood was hoog.
Blij met de zorg
Weggelopen van mijn werk uit totale chaos en angst in mijn hoofd en ware paniek omdat ik niet meer wist hoe ik voorheen simpele taken als een rioolbuis vervangen moest uitvoeren en overgedragen aan de artsenij van de RIAGG door mijn naasten omdat het zo niet langer kon. Zo! Kan. Het. Niet. Langer!
Even voor de duidelijkheid: ik ben heel blij dat menig psychiater en verpleegkundige zich met mij heeft beziggehouden en geloof me, het waren er vele. Ik heb menig RIAGG, opnameafdelingen, crisisopvang en behandelteams mogen en moeten aanschouwen. Zonder hen (en mijn familie) zou ik hier niet meer tot het schrijven van dit stukje gekomen zijn.
Deze roerige jaren liggen achter mij.
A little crazy ben ik gebleven. Ik vermoed dat mijn idee van de wereld en daar voorbij nogal anders in elkaar steekt dan menig ander. Dat is prima zo, ik geloof vurig in mijn beeld, het is wat ik ben.
En ik doe er niemand kwaad mee. Behalve soms mijzelf.
Dan speelt de psychosegevoeligheid weer op, zoals laatst nog. En zo kwam ik weer eens na jaren van absentie bij een crisisteam terecht, op voorspraak van mijn POH (praktijk ondersteuner huisarts).
Een groot verschil in de GGZ
Maar wat mij opvalt is dat er tegenwoordig zoveel meer geluisterd wordt naar mijn verhaal en hoe de zaken ervoor staan. Er is echt interesse in wat er in mij omgaat en er is respect. Dat heb ik vroeger wel anders meegemaakt. Toen werd er een hele automatische vragenlijst op je afgevuurd en aan het eind kreeg je de diagnose paranoïde schizofrenie met of zonder defecten en maandelijks een depot Haldol in je bil. En had je teveel last van bijwerkingen, alstublieft meneer, een stripje Akineton. Dan kwam je dat halen en vroegen ze of je jezelf en je huis wel goed verzorgde in verband met ongedierte en dan kon je na een bakkie pleur weer gaan. Meer communicatie was er toen niet. Maar misschien ging het toen wel veel slechter met me dan ik me nu herinner en was ik nog zwijgzamer dan nu het geval is.
Maar toch, en er zal wel een heleboel nog veel beter kunnen in de GGZ, het is goed dat aan dat bewustworden wordt gewerkt, maar ik wil graag een lans breken voor de inzet van de mensen die in de GGZ werken en hen een gemeend dank je wel zeggen. Jullie doen geweldig werk!
Meer lezen over Ervaringsverhalen over psychose?
- De ervaring van een psychose – een persoonlijk dagboek
- De overlap van spiritualiteit en psychose – het vinden van balans
- Bram vertelt hoe hij omgaat met psychosegevoeligheid
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ken je de hoofdstukken van PsychoseNet al?
De professionals van PsychoseNet schreven deze hoofdstukken met betrouwbare, hoopgevende informatie.
Geef een reactie