Wat een psychose precies is, daarover zijn extreme meningsverschillen binnen de psychiatrie. Thijmen beschrijft hoe hij die verschillen ervaart, met bijzondere aandacht voor het gevoel “niet meer te willen bestaan” en de rol die psychose daarbij kan spelen als manier om met psychisch lijden om te gaan.
Er is, zoals je weet, en naar mijn mening, vaak over het ziektebeeld psychose veel onenigheid. Dit heeft van doen met de term schizofrenie, die vaak als kenmerk heeft dat het ongeneeslijk is. Niet altijd in het openbaar zijn er heftige discussies over de wetenschappelijke waarde van schizofrenie of psychose.
Ik steun de mening, zonder alle onderzoeken te kennen, dat schizofrenie te veel desinformatie met zich meebrengt om het te kunnen volhouden als bestaande ziekte-entiteit.
De ervaringen bij een psychose
Heb je Zelfmoordgedachten? www.113.nl, 0800-0113
We vergeten weleens wat de effecten zijn van psychose op ons eigen verwerkingsproces. In een psychose kan je de gang van zaken niet aan, maar het verwerkingsproces blijft wel actief. Echter, zo’n opvatting of gelijken in z’n soort zullen niet meteen opgepakt kunnen worden door de wetenschap.
Dit is dus een pluspunt voor ervaringsdeskundigen. Deze hebben namelijk ervaring met de vreemde balans tussen iets niet aan kunnen en toch door blijven bestaan. Ken je dat gevoel dat je even niet meer wil bestaan? En is dit gevoel niet weg te nemen met inzicht in de reden waarom je niet meer wil bestaan?
Waarom niet meer verkennen?
Is het dan niet vreemd, dat psychisch lijden wel wordt gezien op het moment dat je niet meer wil bestaan? Terwijl dit juist een van de weinige momenten is waarop een wetenschappelijke ervaring, meer verkennen, inzicht kan bieden in waarom je niet meer wil bestaan?
Dat je op dit moment het leven niet aankan omdat je geen inzicht hebt in waarom je niet meer wil bestaan? Zou je dit kunnen zien als een weerspiegeling van de bredere spanning tussen sommige psychiaters en de herstelbeweging?
Is het niet gewoon coping?
Het niet willen bestaan, wat dan niet te maken heeft met een te hoge lijdensdruk, maar juist als psychisch mechanisme om het lijden dragelijk te houden? En denk je nu eens in wat voor een conflict kan ontstaan uit het meningsverschil tussen een dokter die eindelijk het menselijk lijden ziet op het moment dat je het niet meer aankan.
En dan… de ervaringsdeskundige, die zichzelf moet tegenspreken omdat ondanks de goede intenties van een focus op het menselijk lijden. Dat er dan juist nu net even het ervaringsdeskundig perspectief wordt gemist.
Dat niet meer willen bestaan een manier is om het dragelijk te houden en in extremere bewoording…: bewijs wil bieden dat een psychose wel erg en zorgelijk is. Maar dat het misschien het proces van psychisch verdwijnen wil tegengaan, waarmee ik wil zeggen: Een psychose geeft ons een mogelijkheid te herstellen, waar wanneer psychose als copingstrategie zou missen, de zaken misschien echt onoverzichtelijk zouden worden.
You tell me.
Thijmen is ervaringsdeskundig met name op het gebied van psychose en herstel van psychose. Gefascineerd door menselijke variatie en tegen de alwetende wijze in het algemeen. Zoals Socrates vermeldde in zijn nalatenschap- Ik ben de wijste mens van de wereld omdat ik weet dat ik niets weet.
Meer lezen over Psychose en verschillende ervaringen?
- Psychose of spirituele ervaring?
- Psychose als menselijke ervaring of als symptoom
- Bram en de wetenschap – Interview met Marieke Begemann over trauma en psychose
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Verder lezen over goede zorg en GGZ?
Onderstaande boeken zijn geschreven door hoogleraar Jim van Os. In deze eerlijke boeken lees je meer over psychose, trauma, de nieuwe GGZ, herstel en veel meer.
Geef een reactie