Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Beste Jim,
Na een lange psychose heb ik al bijna 9 jaar lang veel last van vermoeidheid en motivatieproblemen.
Ik denk langzaam en ben heel snel overprikkeld door drukte. Hierdoor ben ik eigenlijk m’n leven aan het vergooien omdat ik weinig meer kan.
Is hier met medicijnen of een niet-medicamenteuze behandeling iets aan te doen?
Alvast bedankt voor uw tijd en moeite!
Beste S.,
Dank voor je schrijven.
Het is een ervaringsfeit dat aandacht/concentratie en motivatie verminderd zijn bij psychosegevoeligheid. Secondair geeft dat ook vaak verhoogde prikkelgevoeligheid.
Het is niet iets dat je op een MRI kunt zien of dat samenhangt met zichtbare hersenschade, maar het is er wel.
Het lijkt soms een beetje op het syndroom dat mensen hebben na een hersenschudding, en de behandeling is dan revaliderend: inzetten op wat kan en hele langzame uitbreiding van activiteiten op geleide van het beeld.
Een deel is niet zelden terug te voeren op chronisch gebruik van medicijnen – ook chronisch gebruik van benzodiazepinen kan impact hebben op cognitieve functies. Maar de voordelen van medicatie wegen vaak op tegen de nadelen: het is een fijne balans.
Er is geen medicamenteuze behandeling voor cognitieve en motivationele veranderingen bij psychosegevoeligheid. De aanpak is revaliderend als eerder beschreven, met inzet op wat wel gaat in combinatie met acceptatie, maar ook hele langzame uitbreiding op geleide van wat de persoon kan en wil.
Hope this helps!
Groet,
Jim
