Hallo Jim,
Ik kom er niet meer uit. Ik vind de lijn tussen de realiteit en psychose zo dun dat ik constant twijfel of ik wel in de realiteit leef of dat ik dingen niet op een verkeerde manier beleef. Ik merk dat als ik alcohol op heb of antipsychotica verhoog dan heb ik minder last van die psychotische gedachten. Nou in ieder geval de reactie op mijn eigen gedachten is milder. Het probleem is ik wil geen hoge dosis antipsychotica slikken of stoppen met ritalin omdat ik me dan somber voel en mijn functioneren word te erg aangetast dan. De hulpverlening zegt tegen mij dat dit normaal is en dat ik me er niet druk om moet maken.
Ik heb psychotherapie om bepaalde gedachten te behandelen. Dit werkt. Het geeft me op het moment na het gesprek een opgelucht gevoel. Dat het toch niet zo was zoals ik dacht. Alleen het probleem is dat er zich weer nieuwe situaties voordoen waarin ik weer een geluidje hoor of verkeerde conclusies trek uit bepaalde situaties.
Ik functioneer in principe weer normaal en mensen merken niks aan me zeggen ze. Maar als ik hiermee verder moet ga ik een zwaar leven tegemoet…. Ik ben het zat om in deze onzekerheid te leven. Maar de alternatieve oplossingen spreken me ook niet aan.
Gaan deze klachten vanzelf weg of zal ik de rest van mijn leven in deze “staat” moeten leven en dat dit een kenmerk van de ziekte is?
Hoe is jou kijk hier op?
