Goedendag,
Ik heb zo lang ik me kan herinneren al vrij vroeg in de kinderjaren last van intrusies, op een manier dat deze me sterk bezighouden en ik me afvraag of het inderdaad een intrusie is of toch werkelijkheid.
Deze bezigheid houdt me op momenten dusdanig in de greep dat ik dan deze beelden afspeur naar aanwijzingen of het echt is of dat het niet echt is gebeurd. De intrusies hebben vaak een naar karakter, dat ik iets ergs gedaan zou hebben dat ik misschien vergeten ben.
In het verleden is dit drie keer doorgeslagen naar een psychose (vooral waan). Ik vraag me af wat de relatie tussen OCS en psychosegevoeligheid is. Meestal gaat men in de GGZ ervan uit dat het begint met OCS en daarna gevolgd wordt door psychotische decompensatie. Maar ik vroeg me af of het altijd in deze volgorde is, of dat het toch meer met elkaar verweven is.
Hoe ziet u dit verband? En is het raadzaam om bij deze gevoeligheid structureel medicatie te blijven gebruiken? Ik gebruik nu sertraline (100mg) en ik vraag me af of bekend is wat bij ernstigere OCS de effectieve dosis is? En is het bekend of bij mensen met de combinatie OCS en psychosegevoeligheid een antipsychoticum (op structurele basis) helpend is?
Alvast dank voor uw tijd en reactie.
Antwoord
Beste R.,
Het is belangrijk om te begrijpen dat alle psychische symptomen die er zijn (angst, depressie, dwang, psychose, intrusies, depersonalisatie, etc. etc.) heel erg de neiging hebben om tegelijk of na elkaar voor te komen binnen dezelfde persoon. Het geldt bijvoorbeeld voor depressie en psychose, manie en psychose en ook obsessies/compulsies en psychose.
Jij bent dus iemand bij wie OCS en psychosegevoeligheid samen voorkomt. Je kunt het waarschijnlijk het beste zien als twee verschillende uitingen van dezelfde onderliggende psychische gevoeligheid.
Wat dit voor de behandeling betekent is heel persoonlijk. Bij de een werkt sertraline. Bij de ander juist risperdal. Bij weer een ander geen van beiden maar werkt psychotherapie beter dan medicatie.
Als dwang ook in de familie voorkomt zou het kunnen dat je misschien beter bij de dwang kunt beginnen met de behandeling. Dus dan is sertraline een goed idee. Als 100mg niet werkt kun je tot 200mg gaan – in overleg met je psychiater uiteraard.
Antipsychotica op structurele basis zou ik alleen doen als psychose echt op de voorgrond staat en blijft staan. Het is zwaar spul…
Bedenk dat dingen als mindfulness, psychotherapie, running therapy en groepstherapie ook belangrijk kunnen zijn, met name therapieën als ACT (acceptance and commitment) maar ook andere therapieën.
Hope this helps!
Groet,
Jim
Deze vraag is gesteld door een man in de leeftijdscategorie 35-50
Beantwoord door: Jim van Os op 8 mei 2020
