Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Beste Jim van Os,
Door verschillende therapieën weet ik nu dat er vroegkinderlijk trauma speelt bij mij. Ik heb dat eerder nooit geweten. Wel heb ik meerdere vervelende dingen meegemaakt als kind, die er blijkbaar nu op verschillende manieren uitkomen. Ik kamp onder andere met verslaving, angst en depressie.
Hoe kan het dat trauma zich pas nu op mijn volwassen leeftijd uit?
Dank je wel.
Hey N.,
Dank voor je goede vraag: hoe kan het dat trauma zich pas later uit?
Vroegkinderlijk trauma is vaak ingebakken in je stresssysteem en je manier van betekenis geven. Als kind dissocieer je, pas je je aan, doe je wat nodig is om door te gaan. Dat werkt, tot het niet meer werkt. In de volwassenheid komen er nieuwe levensfasen, relaties, zorg voor kinderen, werkdruk, verliesmomenten. Ook kan juist meer veiligheid maken dat het systeem oude, weggedrukte stukken durft te laten zien. Je ziet dan iets wat voelt als plotselinge instorting, maar het is eigenlijk je systeem dat zegt: dit moet eindelijk gezien en gereguleerd worden. Het komt er bijvoorbeeld uit als schaamte, sombere schommelingen, angst, controleverlies, lichamelijke klachten, middelen grijpen om jezelf te verdoven of op te peppen. Dat is niet raar of zwak, dat is begrijpelijke overlevingslogica die te sterk is gaan sturen.
Lichaamsgerichte routes werken hier vaak beter dan alleen praten: ademregulatie, grounding, somatic experiencing, TRE, zachte mindful-oefeningen, wandelen, ritme in eten en naar buiten. ACT is fijn omdat het je helpt ruimte te maken voor moeilijke gevoelens zonder erdoor meegesleept te worden, ondertussen toch kleine stapjes te doen richting wat voor jou klopt. Als je systeem meer draagkracht heeft, kun je met je behandelaren kijken naar traumaverwerking in kleine veilige doseringen. Snel en hard werken aan trauma bij iemand met veel ontregeling en verslavingsgevoeligheid geeft vaak terugslag, dus liever traag en titreren.
Hope this helps,
Greetz Jim
Bespreek eventuele verandering van medicatie of andere aspecten van je behandeling altijd eerst met je voorschrijvende arts
Ga niet alleen dingen zitten veranderen, dat is niet de bedoeling van de adviezen van de experts van PsychoseNet. Bedenk je dat de adviezen van experts altijd van algemene aard zijn – je kunt ze niet zonder meer op jezelf van toepassing achten, dat kan pas na overleg met je behandelaar of huisarts. Onze expert heeft je immers niet persoonlijk onderzocht.
Wil je met iemand chatten?
Ga dan naar onze chat en verrijk jezelf met een herstelondersteunende chat met een van onze medewerkers.
Wil je een blog schrijven over je ervaring met een onderwerp relevant voor PsychoseNet?
Kijk hier voor informatie.
Lees deze toegankelijke boeken over Goede Zorg:
Wil je weten hoe je medicatie moet afbouwen, of hoe je mensen hiermee kunt helpen?
Ben je op zoek naar informatie over Persoonlijk Herstel?
Ben je op zoek naar de JUISTE HULP?
