Al een tijd is Vlinder bezig met het afbouwen van Paroxetine. Ze is inmiddels aan het afbouwen met taperingstrips. Ze beschrijft in deze blog wat haar rust geeft en wat helpend is tijdens het afbouwproces.
Steeds meer wordt mij duidelijk wat het middel allemaal nog meer doet, naast zogenaamd serotonine afgeven
Mijn gevoel alleen al, dat is afgevlakt. Soms was het er gewoon niet en voelde ik mij leeg, of zelfs dood van binnen en dat staat los van depressieve gevoelens of gedachten. Terwijl ik juist een gevoelsmens ben. Dat is dus een erg onnatuurlijke gewaarwording. Verder die schokken die ik ervaar in mijn hoofd. Elektrische schokken, alsof er twee stroomdraadjes die beide geladen zijn elkaar nét niet raken maar wel de stroom doorgeven, dat is voor mij toch echt de naarste bijwerking die ik bewust ervaar. Toen ik 30 mg slikte had ik ze continu. Bij ziek zijn – koorts was het nog heftiger, ik ervaar dit nu nog steeds bij ziekzijn, koorts ed.
Ik ben me er in die tijd nooit bewust van geweest, het was gewoon iets wat ik had. Maar hoe meer mijn bewustwording toenam, hoe meer ik mij ging verdiepen in alles, in hoogsensitief zijn, lichaamsgericht werken, gezonde voeding, e-nummers in voeding enz. Ik denk ook dat dat vaak een eerste stap is naar herstel. In mijn geval was dat de constatering dat het niet stopt bij het stoppen van een waarneming. Want er is simpelweg meer dan dat wij zien en weten. Dus letsel, psychisch letsel kan op meerdere manieren geheeld worden.
Ik vind het moeilijk om één en ander onder woorden te brengen
Dat is ook een bijwerking. Ik kan soms simpelweg niet meer denken of op een woord komen, of soms blokkeert het gewoonweg in mijn hoofd. Ben ik wat aan het vertellen en zo ineens is het leeg in mijn hoofd. Ik heb laatst bij het live debat in de Balie Ewout Kattouw horen spreken en was erg blij te horen dat hij hetzelfde heeft ervaren. Voor mij was het een herkenning én een goed gevoel, nl dat het niet aan mij lag, maar puur aan een chemische reactie in mijn hoofd.
Helaas ben ik afgelopen week weer even ‘tot de orde’ geroepen door mijn lichaam. Ik werd weer naar door het afbouwen. Eerst zeer lichte subtiele signalen, die ik niet direct herken, simpelweg omdat ze bij het dagelijks leven horen van mij. Ik had hartkloppingen en mijn concentratie was slecht. De onrust kwam ook ’s nachts: wakker worden door inwendige onrust. Een paar dagen later werd ik steeds vermoeider, geïrriteerder en emotioneel wiebelig en werd ik traag in mijn lijf. Ik had al de intentie om even te pauzeren na de strip waar ik mee bezig was, die zou eindigen op 5 mg. Maar toen ik afgelopen dinsdag wakker werd, en me echt belabberd voelde, hoofdpijn had, en mijn spieren pijn begonnen te doen besloot ik even yoga te doen.
Ik krijg lichamelijk én emotioneel veel rust door yoga
Omdat je zo de stilte in gaat word mij veel duidelijk. Zo dus ook op dat moment. Het afbouwen ging door me heen en besloot 0,1 mg extra te nemen. Woensdags, de volgende dag, had ik een belafspraak staan met Jim van Os. Samen tot de conclusie gekomen dat het hoogstwaarschijnlijk kwam van onttrekkingsverschijnselen en ik stabiliseer nu op 5,3 mg. 0,2 mg hoger dan waar ik mij ziek begon te voelen, zo nauwkeurig en zo minimaal kan het al effect hebben.
Het is nu vrijdag, ik heb gisteren mijn nieuwe stabilisatie-strip al ontvangen
Eén dag na bestelling, hulde aan de Regenboog Apotheek. Gelukkig heb ik nog een rest van een aangebroken strip liggen waar ik heel zuinig op ben, ik kan in noodgevallen dus aanvullen als het echt nodig is.
Ik hoop dat dit ook gelezen wordt door zogenoemde geleerden en artsen die verkondigen dat het eenvoudig is hiermee te stoppen, of verkondigen dat het een mild middel is, of dat kleine stappen onzin zijn, zorgverzekeraars die beslissingen nemen op basis van incomplete informatie, of puur vanuit bureaucratische standpunten die ten koste gaan van de gezondheid, maar meer hoop ik nog dat er daadwerkelijk eens wat mee gedaan wordt en dat het niet bij lezen blijft.
Ik heb nu bijna 2 mg non-stop afgebouwd in bijna 5 maand, elke 4 weken rond de 0,4 mg verminderd
En nóg heeft mijn systeem hier moeite mee, zo supergevoelig is mijn systeem. De laatste 5 mg zal pittig worden voor mij, maar het zal mij lukken. Waarschijnlijk in nóg kleinere stappen dan die ik al nam en meer stabiliseren, misschien wel elke vier weken en vermoedelijk ook zonder machtiging, omdat ik er nu één heb voor vijf maand, die periode eindigt eind mei. Uiteraard ga ik er nog een brief aan wagen. Ik hoop tijdens dit proces veel informatie te verzamelen, een soort voorbeeld te zijn, maar bovenal hoop ik dat de farmaceutische industrie, fabrieken, apothekers en (huis)artsen wakker worden en meer een persoonlijke benadering gaan vinden om ten eerste voorzichtiger te zijn met voorschrijven én zich gaan verdiepen en luisteren naar de manieren van afbouwen ipv klakkeloos regels te bedenken vóór je een vergoeding krijgt om hiermee te kunnen stoppen en afbouwen voor iedereen toegankelijk maken.
Ik kan in mijn eentje deze onmenselijke toestand niet veranderen, maar ik hoop dat mijn proces een klein begin mag zijn
Een positieve rimpel in deze zo gladde machtige oppervlakte van bureaucratische, farmaceutische en misschien ook financiële macht en dat die rimpel meerdere rimpels voorbrengt en uiteindelijk zal leiden tot een verandering. Wordt vervolgd!
Geef een reactie