Waar hoor ik thuis? S. vertelt hoe het is om op te groeien tussen twee culturen. Ze voelt zich in beide landen niet echt thuis. “Het combineren van beide was een weg met nare obstakels waar ik eenzaam ben door heen gelopen”.
Na meer dan 10 verhuizingen, bijna twee jaar als een nomade geleefd te hebben, kwamen we eindelijk in Zuid-Holland wonen. In een afgelegen dorp waar er veel onwetendheid was over Afrika. Er was veel negativiteit en stereotypering over Afrika en de Islam op het nieuws. De ingrijpende impact hiervan heeft tot een schaamte over mijn afkomst geleid.
Zelfs heel vaak de opmerking gehad als: ‘’Je bent mooi voor een Somaliër’’
In de zomervakantie van 2016 gingen wij op vakantie naar mijn ooms en tantes in een ander land. Dat was niet de standaard leuke familievakantie. Ze vonden ons ’te verwesterd’. Ze vonden dat wij te veel Nederlands spraken en ons als Nederlanders gedroegen terwijl wij ‘maar’ 5 jaar in Nederland woonden. We moesten heropvoeding krijgen vonden zij…
Toch was het in Nederland het tegenovergestelde. Ik heb veel met discriminatie te maken gehad vanwege mijn afkomst en religie, van de straat tot bij een sollicitatiegesprek.
Totdat het mij zelfs verbaasde wanneer iemand op de straat mij met een glimlach groette. Ik kon het niet geloven en vroeg mij dan ook af waarom hij/zij zo aardig deed…
Er ontstaat een intern conflict bij het opgroeien in twee culturen
Het voelt alsof je nooit voldoet aan de verwachtingen van beide culturen. De betekenis van ‘thuis zijn’ heeft mij jaren beziggehouden. In Somalië heb ik de wereld onbewust leren kennen en in Nederland begon ik de wereld bewust te leren kennen. Het combineren van beide was een weg met nare obstakels waar ik eenzaam ben door heen gelopen.
De talloze verhuizingen gaven mij een ontheemd gevoel
Zes jaar later ben ik verhuisd naar de stad voor mijn studie. De culturele diversiteit in de stad heeft mij goed gedaan. Ik voelde mij op straat niet meer aan gekeken alsof ik van een andere planeet kwam. Ik voelde mij vrij om te zijn wie ik ben. Toch voelde ik mij nog steeds niet thuis, de betekenis van het gevoel van ‘thuis zijn’ is door de jaren heen vervaagd… Ik had nog steeds het gevoel dat ik weer ging verhuizen. Ik had een gevoel van instabiliteit en wat heb ik jaren verlangd naar stabiliteit.
In contact met vrienden/studentgenoten uit een andere afkomst hadden wij het vaak over onze ervaring met racisme. Ze zeiden dat zij ‘gewoon een Nederlander’ zijn. Maar ik voel mij niet als een Nederlander. Zij zijn hier geboren, maar ik niet. Ik wist niet hoe te reageren nadat zij vroegen: ”Je bent toch ook gewoon een Nederlander?”
Hoe voelt het om een Nederlander te zijn?
Wat is het om een Nederlander te zijn? Ben ik een Nederlander als ik de taal spreek, de normen en waarden volg? Mag ik er zijn en hoor ik erbij als ik een bijdrage lever aan de maatschappij? Mag ik nog mijn religie en bepaalde aspecten van mijn cultuur behouden? Ik heb een Nederlandse nationaliteit en volgens de overheid ben ik een Nederlander van ‘Niet rechtswege’. Wat voor toegevoegde waarde heeft dat voor mijn identiteit?
In Somalië was ik ook niet een ‘echte’ Somaliër
Er is een groep mensen in Somalië waarvan de voorouders ooit naar Somalië zijn komen werken toen het nog veilig was. Dat gaat wel generaties terug. En mijn ouders zijn vanuit die groep. Als ik terug zou gaan naar Somalië, zou ik een toerist zijn en in Nederland de eeuwige allochtoon.
Ik heb een tijdlang identiteitscrisis gehad. ‘Waar hoor ik thuis?’ en ‘wie ben ik?’ waren vragen die moeilijk uit te vogelen waren. Jaren gingen voorbij en ik heb mezelf overgehaald om mij thuis te voelen en heb mijn eigen plekje gevonden. Na ongeveer 10 jaar in Nederland gewoond te hebben, voelde ik mij eindelijk thuis in Nederland en in de stad waar ik woon.
Net voor mijn vakantie in 2021, na een zware werkdag, kreeg ik te horen dat de helft van mijn appartement verbrand was. En zo moest ik weer verhuizen. Mijn thuis, mijn gecreëerde veilig plekje, was ineens weg… Ik was er ontzettend van ontdaan en dat was mijn pijnlijkste verhuizing.
Maar in alle ingrijpende gebeurtenissen zitten er wijze lessen
Heel het leven is een grote les waarvan je de kennis steeds probeert te implementeren in je dagelijkse leven. Althans, zo zie ik het. Na mijn laatste verhuizing wat mogelijk niet de laatste zal zijn -zucht-, ben ik mij ervan bewust geworden dat verbondenheid niet alleen met afkomst/cultuur of religie te maken heeft. Ook al is dat een sterk en voor de hand liggend. Maar verbondenheid is ook je verhaal; wie ben jij als persoon? En herkenning vinden in elkaars levensverhaal. Verbondenheid is ook op het werk en met hobby’s. Verbondenheid is deze moeilijke tijd samen doorstaan. Verbondenheid is elkaar accepteren ongeacht de verschillen en je medemens liefhebben, liefde is de innerlijke kracht van de mens.
Thuis is voor mij waar ik mij verbonden voel met de mensen om mij heen op allerlei manieren. De twee culturen waar in ik nog steeds opgroei, beschouw ik als rijkdom van levenservaring.
p.s. Ik voel mij als een Somalische-Nederlander.
S. is psychiatrisch verpleegkundige in opleiding
Meer blogs lezen van S. ?
Geef een reactie