Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Russel Cummins

Russel Cummins is ervaringswerker, persoonlijk begeleider, kwartiermaker ervaringsdeskundigheid, teamcoach en organisatie adviseur in de GGZ.

Vrijwillige euthanasie – werken met de dood vanuit ervaringsdeskundig perspectief

Uitzichtloos fysiek lijden èn psychisch lijden. Beiden zo ondragelijk dat de dood als verlossing wordt gezien: Vrijwillige euthanasie.

Emotionele en fysieke pijnprikkels worden in hetzelfde deel van de hersenen waargenomen. Net zozeer er ondragelijk uitzichtloos fysiek lijden is, zo ook is er ondragelijk uitzichtloos psychisch lijden. Zo ondragelijk dat de dood als verlossing van dit uitzichtloos lijden wordt gezien. Vrijwillige euthanasie.

Draaglast en draagkracht zijn net zoals wat voor iemand ondragelijk uitzichtloos lijden is, puur persoonlijk. Bij de een breekt het hart bij het zien sterven van een musje, de ander gaat stuk in een oorlogsgebied onder de wreedheden die mensen kunnen begaan. Ik werk met mensen die dood willen. Zij zeggen:

“Het is genoeg zo”

Uitgaan van het idee van wat iemand kon, kan of zou kunnen zie ik soms als mogelijkheid dat iemand hieruit kan komen en een kwaliteit in het leven kan ervaren, misschien zelfs wel nog momenten van geluk. Vorige week heb ik tegen twee mensen afzonderlijk van elkaar het volgende gezegd:

“Ik ben opgegeven geweest maar gaf mijzelf niet op, jij hebt jezelf opgegeven, maar jouw omgeving geeft jou niet op. Ik vecht mét jou voor jouw leven.”

Jouw omgeving geeft jou niet op

Dit zeg ik met vol respect voor de persoonlijke autonomie regel: “Mijn leven is mijn eigendom, van begin tot eind.” Wat ik beschikbaar heb is mijn (resterende) tijd, waarvan soms de waarde in een bedrag wordt uitgedrukt. Tijd dat ik in vrijheid schenk en ontvang van anderen. Ik vervul mijn roeping en werk vanuit het volgende basisprincipe:

Iedereen is belangrijk en iedereen is van belang

De leegte en diepste vermoeidheid van een zware depressie is soms ook gecombineerd met de conclusie dat het eigen leven geen perspectief, geen enkel vooruitzicht heeft. Voor eigen gebruik heb ik enkele oneliners over de dood bedacht die ik mijzelf vrij regelmatig imprint:

  • Opgeven is te makkelijk.”
  • “Altijd klaar, maar nooit bereid.”
  • “Ben langer dood dan levend, kan ik net zo goed zo lang mogelijk leven.”

Iemand die letterlijk op zijn innerlijke bodem verkeert, onderschat zichzelf soms, omdat de vechtlust voor het eigen leven weg is, gecombineerd met pijnen, rouw en schaamte die nooit lijken te verdwijnen.

De pijn lijkt nooit te verdwijnen

Er is herstel mogelijk vermogen. Het bizarre van emotionele pijnen is dat zij net zo dodelijk kunnen zijn als fysieke pijnen, zo lijkt het. Maar er is altijd iets dat de pijn veroorzaakt.

De bron van de wond

Voor heling is het ook binnen de psychiatrie belangrijk dat er diep menselijk contact plaatsvindt en deze pijn in vertrouwen wordt onderzocht en te ruste worden gelegd. Sommige emotionele verwondingen blijven een leven lang verwaarloosd, maar beïnvloeden het gedrag wel op een vervormde manier. Deze emotioneel verwaarloosde dieperliggende verwondingen veroorzaken zo meer pijn, ook bij anderen.

Ze veroorzaken meer pijn, ook bij anderen

Vandaar het volgende: “Wees geen slachtoffer, maak geen slachtoffer”. Daarvoor moest en moet ook ik eerst helen zodat ik anderen geen of minder pijn bezorg. Al met al: soms is deze doodswens er, ook nadat alle opties onderzocht zijn. Dan moet deze wens er ook kunnen zijn.

“Bij een goed leven hoort een goede dood.”

Noot van de redactie:  Via 0900-0113 is er 24 uur per dag iemand telefonisch beschikbaar voor mensen die kampen met een sluimerende of actieve doodswens en/of hun naasten die hier zorgen over hebben. Weet dat iedereen hier gratis, vertrouwelijk en anomiem gebruik van kan maken.
Fotocredits: Jeroen Zwaal

Reacties

4 reacties op “Vrijwillige euthanasie – werken met de dood vanuit ervaringsdeskundig perspectief”

  1. Roos

    Ik heb een verlangen naar de dood, vrij zijn!
    Als je dit uitspreekt binnen de GGZ wordt dit niet begrepen en kom je in hun macht terecht
    Dit maakt het verlangen alleen maar sterker, voor iemand die zo van haar vrijheid houd als ik
    Bekend met psychosegevoeligheid mijn gevangenis in dit leven
    Zorg die niet aangesloten heeft, eerder verder beschadigt heeft
    Het laatste wat ik wil is iemand pijn doen
    In psychose gebeurd dit helaas wel
    Als slachtoffer, slachtoffer (s) maken
    Moeilijk om hier mee te leven
    God heeft mij veel kracht gegeven om immer door te gaan
    Maar dit is mijn kruis
    Communiceer ten tijde van psychose en respecteer mijn grenzen
    En laat de doodswens er gewoon zijn het is maar een wens, die niet in actie wordt omgezet
    God geeft het leven en God neemt op Zijn tijd het leven

    1. Roos

      Het niet respecteren van mijn grenzen ten tijde van opname (s) door hulpverleners heeft mij beschadigd. Er wordt niet naar je geluisterd. Zijn meer voorbeelden te noemen, maar een voorbeeld die me nog bijstaat ze wilden dat ik lichamelijk onderzocht werd door de arts. Ik zei dat ik dat niet wilde, want voelde dat dat niet goed zou gaan. Maar het moest en zou op dat moment, hun wil was wet.Door de aanraking van de stethoscoop moest ik vreselijk giechelen en was net een klein kind (mijn lichaam zal in een bepaalde staat van gespannenheid zijn geweest). Ik heb me zo geschaamd hoe ik me toen gedroeg bedankt GGZ…nare herinnering erbij.
      Ik verheug me op de dag, dat er een collectief excuus komt!

  2. Joost Hooghuis

    Hoi Russell; met respect en waardigheid voor het leven en de dood beschreven.Dankjewel.

  3. Marianne

    Mooi geschreven Russell! Het roept bij mij heel wat op.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *