Als een stem of geest zegt dat je iets ergs moet doen. Wat dan? Wat deed ik toen ik hulp nodig had en wat had ik moeten doen?
Vlak voor mijn eerste dwangopname in 2009 gooide ik glazen stuk op de grond. Ik had het idee dat ik getraind werd door de AIVD en dat ik met niemand mocht praten. De grond lag vol scherven. Ineens stond de politie voor de deur en ze kwamen binnen. Ik hoorde de stem van de AIVD in mij zeggen dat ik de agent als een panter aan moest vallen. Wat er precies gebeurde staat in een van mijn boeken.
Mijn oproep nu is: doe NIETS
Wees LIEF voor de mensen om je heen. Dat is je ware aard. Als de stemmen/geesten of gedachten te sterk zijn en je het idee hebt dat je jezelf of anderen iets aan moet doen, ga dan naar de huisarts, de spoed huisartsenpost, de verpleging, de psychiater. En doe iets dat jou helpt waarmee je de gedachten, stemmen of geesten rustiger krijgt. Zoek hulp, praat erover en worstel niet alleen met die gedachten, stem of geest. Zie ook ‘stemmen in mijn hoofd’ op Thuisarts.nl.
Hoe kun je leren omgaan met stemmen horen?
Robin Timmers (2018) beschrijft dat zijn stemmen veranderd zijn van pestkoppen naar een soort vriendschap.
Hij had het idee dat hij met spirituele ‘bad guys’ te maken had (de stemmen) en besloot spirituele ‘good guys’ om hulp te vragen. Daarnaast bad Robin. Na verloop van tijd merkte hij dat hij door veel te bidden zijn eigen innerlijke stem had ontwikkeld. Hij kan zijn gedachten vanbinnen uitspreken en ook horen. Zo kon hij eindelijk iets terug zeggen tegen de stemmen. Hij kon zijn grenzen aangeven. Vertellen als hij het niet met ze eens was als ze iets stoms zeiden en bedanken als ze vriendelijk waren (Timmers, p. 12).
Ik had eerst gedachten/stemmen die afkomstig leken van de AIVD. Ze waren als bevelen, en ik diende alles onmiddellijk op te volgen. Ook mocht ik niet aan anderen vertellen wat ik dacht. Op een geven moment vertelde Christus mij om open te zijn over mijn psychosegevoeligheid en naar zijn huis (de kerk) te komen. Daar leerde ik over dat de belangrijkste boodschap van Jezus is, om je naaste lief te hebben. Ook bidden we vaak voor wereldvrede.
Voordat ik tot de kerk toetrad had ik regelmatig contact met pastoor Dresmé. Op een gegeven moment, zo tegen mijn eerste Heilige Communie aan in 2017, ging ik de stem van Christus horen. Zijn stem is erg lief en bemoedigend. Hij vroeg me ook nu om dit blog te schrijven. Ik heb er eerst over nagedacht of ik dat zelf wilde. Want, in tegenstelling tot de stem van de AIVD, geeft Christus me alle ruimte om zelf na te denken wat ik wil. Het leek me een goed idee, alhoewel ik het ook spannend vind. Hoe meer licht ik uitstraal, hoe heftiger de zwarte krachten zich zullen verzetten. Maar, ik ben niet de enige die liefde en licht uitstraalt, er zijn gelukkig vele mensen met mij.
Als een stem of geest zegt dat je iets ergs moet doen…
Enfin, hier gaat het dus om, dat de stem die je vanbinnen hoort, je de ruimte geeft om zelf te reflecteren op wat jij wilt. Dat het ook OK is om een keer niet naar de stem te luisteren. Ook ben ik regelmatig in de natuur, omdat ik daar tot rust kom. Om te joggen/wandelen en dan knuffel ik graag een boom als niemand kijkt.
O ja, ik heb ook het gevoel gehad dat ik verschillende geesten in mijn lichaam had. De geesten waren erg druk, en bewogen zich razend in mijn lichaam heen en weer. Ik had ook het idee dat het hielp toen ik kristallen in mijn huis had gelegd. Ik heb bergkristal, rozenkwarts en aquamarijn. Niks van dit alles is wetenschappelijk aangetoond.
Maar goed, de eerste jaren van mijn psychosen liet ik me leiden door mijn psychiaters (de wetenschap) en heb ik enorm geleden onder depressie en de bijwerkingen van de medicijnen. Dus op een gegeven moment ging ik toch openstaan voor iets anders, ik had het idee dat de wetenschap mij niet verder kon helpen. Alhoewel ik eerlijk moet bekennen dat ik na vele jaren een antipsychoticum kreeg waardoor de bijwerkingen beter te doen waren, maar ik ben vooral ook Christus en mijn familie ook erg dankbaar. En Jim en pastoor Dresmé en nog vele anderen.
Enfin, de geesten zijn ongeveer weggegaan toen Christus in me is komen wonen
Hij is erg rustig. Alleen als ik met hem wil praten of iets van hem wil weten dan vraag ik hem om raad. Al helpt het antipsychoticum zeker ook, en al weet ik niet meer precies wanneer de geesten weg gingen. Ik bid dat Christus altijd bij me blijft. En dat er wereldvrede komt, een einde aan honger en dat we zullen zorgen voor de natuur.
Tot slot wil ik nog aangeven dat er vast ook heel veel andere manieren zijn om met je stem(men)/ geest(en)/ gedachten om te gaan. En o ja, sommige plaatsen hebben een steunpunt stemmen horen, al ben ik daar zelf niet geweest. Zie Stichting weerklank.
Veel liefs en alle goeds,
May-May
PS dit is het boek van Robin Timmers, Leren omgaan met Stemmen horen, je kunt het boek hier vinden.
PS2 je kan mijn boeken ook als gift krijgen, stuur me dan een email via mijn website.
Geef een reactie