Het zoeken naar identiteit. Ik heb het zo vaak gezien, en ken het eerlijk gezegd ook uit mijn eigen leven. In deze zoektocht grijpen we naar labels. Stoornis wordt identiteit. Immers, als je zo gedraagt en voelt, dan zal er wel iets mis met je zijn?
Misschien heb je wel een label gekregen als ‘hoog sensitief, adhd, bipolair, chronisch vermoeid, chronisch depressief, psychosegevoelig’. Labels die een beschrijving zijn van bepaald gedrag. Labels die inmiddels zo belangrijk voor je zijn, dat ze onderdeel zijn van wie je denkt te zijn. Want wie zou je zijn als je dat label niet had? Misschien is het ook wel makkelijk zo met dat label en gebruik je het onbewust als excuus.
(Verkeerde) diagnose en identiteit
Zelf kreeg ik een periode de diagnose autismespectrum, wat later een verkeerde diagnose bleek. Maar goed, ik probeerde mezelf te begrijpen en snapte er niet veel van, dus toen ben ik veel gaan lezen over autisme. (want dan zou ik immers misschien iets kunnen snappen van mezelf). Maar eigenlijk maakte dat ook dat ik ineens last had van dingen waar ik eerder geen last van had. Dat klinkt een beetje gek misschien, maar het werd een soort houvast, zo van ‘Ik weet niet wat ik heb maar ik ervaar dat ik anders ben, of dat er iets mis is, en nu grijp ik het label vast, als houvast’. Het werd een excuus om bepaalde dingen niet meer te doen, zoals drukke plekken bezoeken bijvoorbeeld, want ik had immers autisme en dat maakte me overprikkeld.
Stoornis wordt identiteit
Mijn geloof over mij en de omgeving werd mijn realiteit. Dus het was een heel echte ervaring. Maar we zijn zoveel groter dan ons lichaam, of brein. Vroeger werd er gedacht dat het brein maar een vast aantal cellen had en als je die verloor dan was je die kwijt. Tegenwoordig weten we dat het brein nieuwe neurale verbindingen kan maken. Zo kan iemand die een hersenbloeding heeft gehad ook door revalidatie van alles opnieuw leren. Dat is helemaal geen gemakkelijke weg, want de dingen die je eerder kon, kan je ineens niet meer. Zo kunnen mensen met een label, of mensen die traumatische ervaringen hebben ook opnieuw ander gedrag en andere gedachten leren. Dat gaat helemaal niet over positieve gedachten leren, of een andere methode zoals bijvoorbeeld G-schema’s, (dat kan helpend zijn). Maar het gaat in mijn beleving over een bewustwordingsproces namelijk dat jij bewustzijn/ziel bent, in een ‘aardepakje’, in de vorm mens.
Je bent niet je lichaam
Je zit in een lichaam dat verbonden is met jouw ziel, dus je lichaam reageert ook op jouw ziel. En je bent niet enkel een losstaand individu, je bent verbonden met je omgeving, dus je reageert ook op jouw omgeving. Je bent niet je gevoel, en je bent niet je gedrag. Je bent niet je gedachten, je bent vrij te kiezen welke gedachten je wilt geloven over jouw ervaring in menszijn, dit wordt je waarheid.
En misschien heb je een omgeving gehad als kind die niet zo liefdevol was of warm, en ben je daardoor allemaal negatieve dingen over jezelf gaan geloven, of misschien hebben je ouders heel vaak gezegd dat je snel boos bent, of heel gevoelig bent, star of een rommelkont. En misschien ben je wel gaan geloven dat het allemaal waar is wat de omgeving over je zei. Het werd je waarheid, en daardoor je realiteit. Stoornis wordt identiteit.
Maar ik schrijf je: ‘Je bent oneindige potentie’
Alleen denk jij misschien van niet, en dat is precies de reden waardoor je (in dit moment) niet tot die volledige potentie van jouw unieke wezen komt. Ik schrijf het er maar weer even bij, het gaat niet over of dat goed of fout is, het is gewoon hoe de menselijke ervaring werkt, voor iedereen. Het is ook niet statisch het is constant in beweging, onderhevig aan verandering. Zo werkt het ook voor je psychiater, en ook voor je vriend, vader of moeder. Zo werkt het ook voor mij. Allemaal creëren we ideeën over wie we denken te zijn. Maar gedachten, gevoelens en gedrag zijn veranderlijk, kneedbaar zoals ze dat ook wel zeggen. Ons brein kan nieuwe neurale paden maken, kan dingen leren. Jij bent niet een stoornis, je denkt alleen dat jij ‘gevoelig, adhd, bipolair (vul maar in) bent en daardoor ‘iets’ ‘niet kunt’. Maar dat zal je beperken in groei, in de beweging van ontwikkelen die je van nature bent.
Identiteit: oneindig bewustzijn
Ik hoop op ontmoetingen in het veld voorbij goed en fout waar ik eerder over schreef. Misschien geloof je nu nog iets over jezelf, wat je eigenlijk beperkt en je ongelukkig maakt. Dat is helemaal oké, dat is in dit moment misschien zo, maar het betekent niet dat het voor altijd zo blijft. Wees gewoon nieuwsgierig en liefdevol voor jezelf, want net als plantjes vanzelf groeien naar het licht gebeurt dat ook bij jou.
Van de week zag ik zo een leuk voorbeeld in een filmpje: een man zei: ‘Stel dat ik water in kannen doe en ik sluit ze. Ik giet water in een rode kan, gele kan, en oranje kan. Dan zie je aan de buitenkant dus enkel oranje of geel of rood. De ene kan zal zeggen “ik ben oranje”, de andere “maar ik ben geel”. Nu voeg ik er aan toe: stel dat ik op één kan een stickertje plak ‘autisme’, dan voelt die ene zich misschien anders. Maar proef het water! Het is allemaal het zelfde, we zijn allemaal van het zelfde water genaamd ‘oneindig bewustzijn’!
Al wat ik heb
Is niet wie ik ben
Al wat ik voel
Is niet wie ik ben
Al mijn ervaringen
Zijn niet wie ik ben
Al wat ik geleerd heb
Is niet wie ik ben
Al wat ik denk dat ik ben
Zijn enkel de gedachten
Over wie ik denk dat ik ben
Gedachten zijn leeg
Ik ben
Geef een reactie